"Porządkowanie świata - filozofia życia codziennego"

Joanna Porazińska "Ja"

Jedni mają stada owiec,
drudzy mają odrzutowiec
albo nawet i parowiec,
albo nie wiem co.
Ja mam dużo myśli w głowie.
O!
A ta jedna to rano wstaje,
a ta druga - wysoka jak Himalaje,
a ta trzecia taka wesołka,
że natychmiast trzeba fiknąć fikołka.
A ta czwarta gwiazdy podgląda,
a ta piąta jest okropnie mądra!
Szósta jest nieśmiała jak sarenka,
ale ciepła, serdeczna i miękka... .
A ta siódma - okropnie leniwa,
ciągle tylko w bucie palcem kiwa,
albo lubi leżeć pod sosną,
dziwiąc się, że las po niebie pływa... .
A znów inne
jak te jabłka
na drzewie,
 jeszcze rosną,
jeszcze sama nic o nich nie wiem.

Filozofia to umiłowanie mądrości, systematyczne i krytyczne rozważanie bieżących problemów i idei, dążenie do całościowego poznania i zrozumienia świata oraz praw nim rządzących. (Wikipedia)

Filozofia, niezależnie od tego, czy jest to dział nazywany teorią poznania, filozofią przyrody, etyką czy metafizyką - z istoty swojej ma charakter ogólny i powszechny. Rzeczą osób bezpośrednio nią zainteresowanych na co dzień jest przenoszenie i stosowanie ogólnych stwierdzeń do tego, co indywidualne i rozwojowe.
Filozofia codzienności ułatwia poznanie człowieka w ogóle, oraz siebie samego, jako przedstawiciela gatunku - i leży na pograniczu filozofii kultury, psychologii człowieka, filozofii prawa i filozofii człowieka. Wiąże się z bieżącymi niepokojami ludzi o sprawy, wobec których są na ogół bezradni.

W swej masie społeczeństwa zastanawiają się nad swoim życiem. Indywidualnie także staramy się mieć własną filozofię życia codziennego. Obejmuje ona m.in. takie kwestie:
- istnienie człowieka jako dobro najwyższe,
- szczęście w moim rozumieniu i w moich dążeniach,
- moje marzenia i cele życiowe,
- wolność w dokonywaniu wszelkich wyborów,
- poszukiwanie prawd rządzących przemianami,
- mój system wartości, który pomoże mi tworzyć (każdego dnia) samego siebie i swoją codzienność,
- życiowe doświadczenia i płynące z nich praktyczne wnioski,
- wzorcowy model mojej osoby (cenione cechy charakteru, pożądane zachowania i reakcje uczuciowe) oraz podejmowana przeze mnie (każdego dnia) praca nad sobą,
- rozróżnianie rzeczy normalnych od nienormalnych,
- udział w życiu społecznym; moje kontakty z innymi ludźmi,
- wyzwalanie się z błędnych opinii funkcjonujących w społeczeństwie i z wadliwej hierarchii wartości,
- samodzielne myślenia i działanie - zabieganie o rozwój osobisty; codzienne, wytrwałe budowanie otaczającej rzeczywistości; wpływanie na kształt tej rzeczywistości,
- optymistyczna postawa życiowa: zadowolenie z realizacji celów; nadzieja na życiowe powodzenie; życie zgodne z powinnościami; czerpanie zadowolenia z codziennych osiągnięć.
(I:Filozofia codzienności)

Posiadanie filozofii życia codziennego pomaga świadomie widzieć otaczającą rzeczywistość i świadomie w tej rzeczywistości funkcjonować. Opisuje ona indywidualne dążenie do szczęścia oraz poszukiwanie sensu życia; uświadamia kierunek rozwoju osobistego; pozwala funkcjonować zgodnie z samym sobą oraz z osobistymi oczekiwaniami.

Do przemyślenia:
"Sens życia nikomu nie zostaje ofiarowany. Każdy musi go zdobywać i tworzyć." (Antoine de Saint-Exupery)
 "Mogę być bardzo wściekły na to, czego nie mam, albo bardzo wdzięczny za to, co mam." (Nick Vujicic)
"Wiele spośród rzeczy, które możesz policzyć, nie liczą się. Wiele z tych, których policzyć nie można, naprawdę się liczą." (Albert Einstein)
"Jesteśmy tym, co w swoim życiu powtarzamy. Doskonałość nie jest jednorazowym aktem, lecz nawykiem." (Arystoteles)
"Ze świata tego każdy ma tyle, ile sobie weźmie." (Lew Tołstoj)

"Porządkowanie świata - dom"

Grażyna Chrostowska "Mały pokoik"
                     dla Kasi
 Maleńki Twój pokoik
Cały pobielany, w wąskim okienku kwiaty,
Obrazki święte sprzed laty,
Wszystkie w rameczkach drewnianych
I wszystko na jednej ścianie.
Na prostym krzyżyku różaniec,
A w kącie na stole zioła
I w buteleczce woda święcona.
Wszystko to "Boska Opieka".
Mała jest Twoja izdebka,
W której wciąż czeka
Wierne serce człowieka.

 Na co dzień nie zastanawiamy się nad tym, jak ważny jest w naszym życiu dom (bo go mamy, bo jest nam w nim dobrze, bo nas izoluje od świata, bo nabieramy w nim sił do walki o realizację celów codziennych ...). A naprawdę jego wartość jest bezcenna. Stabilizuje naszą codzienność, warunkuje normalność. Należy więc o niego dbać organizując go tak, by był dla nas przyjazny, zrozumiały, logiczny, spełniał wymogi bezpieczeństwa, estetyki i ułatwiał normalne, codzienne funkcjonowanie.
Jak go uporządkować?
- wyeliminować wszystkie przedmioty, które są zniszczone, które są niepotrzebne, i których nie lubimy,
- przeglądnąć wszystkie domowe schowki i szuflady pod kątem ich zawartości i dokonać tematycznej segregacji zgromadzonych tam rzeczy (np. tylko biżuteria, tylko nakrycia głowy, szaliki i rękawiczki),
- wyeksponować rzeczy, przedmioty, które nas cieszą, dają nam radość i poczucie przyjemności,
- posegregować szpargały zgodnie z przesłaniem: lubię ład, porządek, harmonię, praktycyzm,
- opisać schowki,
- zaprowadzić czystość w przestrzeni domowej,
- konsekwentnie, każdego dnia, przestrzegać swoich ustaleń dotyczących przechowywania rzeczy w miejscach dla nich wyznaczonych,
- panować nad sobą, swoimi myślami i projektami,
- być wytrwałym i zaangażowanym w codzienność,
- świadomie patrzeć na świat - wykrywać zależności między zdarzeniami, prawa natury, ustalać normy zgodnego funkcjonowania z otaczającym światem.

Z tak uporządkowanej przestrzeni domowej powinien płynąć następujący wniosek: kontrolujemy rzeczywistość, układamy wszystkie posiadane rzeczy według własnych spostrzeżeń, zasad, z  rozpoznania własnych potrzeb, z własnej organizacji życia, własnej estetyki i wrażliwości. A o to właśnie w "urządzaniu" najważniejszego dla nas otoczenia chodzi.

 Do przemyślenia:
"Dom jest takim miejscem, do którego zawsze zostaniesz wpuszczony, kiedy zapukasz do drzwi." (Stephen King)
"Nie możemy kochać domu, który nie ma swego oblicza, i w którym kroki są pozbawione sensu." (Antoine de Saint-Exupery)
"Nasza miłość zaczyna się we własnym domu i niemal zawsze kończy się tam, gdzie się zaczęła." (Adam Smith)
"Życie jest podróżą, która prowadzi do domu." (Herman Mellville)

 

"Porządkowanie świata - epidemia, pandemia"

"Szanuj zdrowie należycie,
Bo jak umrzesz, stracisz życie."

 (Aleksander Fredro)


Choroba zakaźna COVID-19, wywołana przez koronawirusa SARS-CoV-2 pojawiła się w grudniu ub. roku w Wuhan w środkowych Chinach i stała się wielkim zagrożeniem dla życia ludzi - szczególnie osób starszych. Występuje już prawie na całym świecie. Przenosi się drogą kropelkową i wskutek masowego przemieszczania się ludzi, można się nią łatwo zarazić w czasie kontaktów międzyosobowych.
Opanowanie tego zagrożenia nie jest łatwe, ale rządy wszystkich krajów podejmują stosowne działania ograniczające roznoszenie się choroby i obejmujące leczenie rozpoznanych przypadków w oparciu o zgromadzoną wiedzę i racjonalną ocenę problemu.
Rozpoczęto od informacji o wirusie, sposobach unikania zakażenia i sposobach ograniczania infekcji w warunkach domowych. Przede wszystkim higiena rąk (ich częste mycie wodą i mydłem) i unikanie bliskich kontaktów z innymi  osobami - bezpieczna odległość to 1,5 -2 m. Poinformowano o objawach choroby oraz o tym, jak i gdzie zgłaszać podejrzenie choroby (droga telefoniczna i mailowa; korzystanie z porad i zaleceń służb zobowiązanych do pomocy chorym i odpowiedzialnych za leczenie ludzi chorych).
Kolejne decyzje służb państwowych:
- ogłoszenie stanu zagrożenia epidemicznego,
- zamknięcie żłobków, przedszkoli, szkół, uczelni,
- zamknięcie granic państwa oraz transportu międzynarodowego lotniczego i kolejowego,
- zamknięcie barów, restauracji, teatrów, kin itp.,
- całkowity zakaz zgromadzeń, ograniczenie przemieszczania się osób i obrotu produktów,
- zorganizowanie w biurach pracy zdalnej,
- apel o wychodzenie z domów tylko wtedy, gdy to konieczne,
- apel o samopomoc sąsiedzką w czasie trwania epidemii.
- obowiązkowa 2-tygodniowa kwarantanna po przyjeździe z miejsc o wysokiej zachorowalności.

Czego uczą nas wszelkie klęski żywiołowe?
- zbiorowej odpowiedzialności za siebie nawzajem,
- samodyscypliny,
- przestrzegania ustaleń ogólnopaństwowych przyjętych na czas zagrożenia epidemicznego: (stosowanie środków ostrożności, obowiązkowa kwarantanna, unikanie skupisk ludzkich),
- szacunku dla służb i osób niosących pomoc ludziom w potrzebie,
- otwartości na potrzeby innych,
- pokory,
- samoświadomości i poważnego traktowania zagrożeń,
- solidarności,
- priorytetyzowania podejmowanych każdego dnia działań.

Uwaga: w czasie wszelkiego rodzaju klęsk żywiołowych należy bezwzględnie stosować się do wytycznych służb odpowiedzialnych za program walki z groźnymi dla życia ludzi i społeczeństw zagrożeniami. W tym czasie bardzo liczy się zbiorowe i solidarne działanie !!!
  
 Do przemyślenia:
"Czy to nie smutne, że większość ludzi musi zachorować, żeby zdać sobie sprawę z cudowności życia." (Jostein Gaarder)
 "Choroba jest klasztorem, który ma swoją regułę, swoją ascezę, swoją ciszę i swoje natchnienia." (Albert Camus)
"Zdrowie jest najpierwszym darem, uroda drugim, a bogactwo trzecim." (Platon)
"Starość to szpital, który przyjmuje wszystkie choroby." (przysłowie niemieckie)
"Tylko w chorobie ceni się zdrowie."

"Porządkowanie świata - ekonomia"

Przysłowia polskie:
"Oszczędnością i pracą ludzie się bogacą."
"Mądrością i pracą narody się bogacą."
"Grosz do grosza, a będzie kokosza."

Ekonomia to nauka społeczna analizująca i opisująca produkcję, dystrybucję oraz konsumpcję dóbr.
Znaczenie terminu słowa "porządek" pokrywa się  ze znaczeniem terminu słowa "ład" i oznacza szczególnie wysoki stopień wewnętrznej harmonii, jedności, dobra. (Wikipedia)

Ekonomiczny porządek świata można opisać, jak niżej:
- Porządek dzisiejszego świata wyznaczany jest przez rozum. Świat jest jeden i jeden jest język świat ten opisujący.
- Ekonomia mogła pojawić się dopiero wraz z racjonalną i ciągłą organizacją życia gospodarczego (w celu pomnażania dóbr), z wolną siłą roboczą i z kapitalistyczną gospodarką rynkową.
- Na podstawie racjonalnych przesłanek ludzie mogą świadomie i celowo podejmować decyzje najlepszego lub właściwego działania. W ten sposób mogą panować nad rzeczywistością: wszystko, co tworzą, powinno stanowić przemyślany wytwór ich ludzkiego umysłu. Rozum potrzebny jest i musi być wykorzystywany również w tworzeniu reguł działania i w projektowaniu instytucji społeczno-politycznych. Ludzie podejmując racjonalne decyzje ekonomiczne kierują się zasadą własnych korzyści i mają pełne informacje o sytuacji gospodarczej w interesującym im obszarze działań.
- "Niewidzialna ręka rynku" oznacza zagadkowy proces: niezależni uczestnicy rynku, kierujący się własnymi interesami, bez odgórnego kierowania, wytwarzają stan równowagi rynkowej. W systemie rynkowym ceny służą do skoordynowania równowagi pomiędzy podmiotami posiadającymi rozproszone prywatne informacje.
- Ludzka natura przejawia się w zachowaniach i jest nastawiona jest zarazem na siebie i na innych.
- Racjonalność ekonomiczna musi być widziana z perspektywy racjonalności funkcjonowania systemu jako całości. W związku z tym istnieje konieczność ujęcia rzeczywistości gospodarczej w prawne ramy wyrażające interes społeczeństwa obywatelskiego jako całości. Rozpatrywanie zjawisk w perspektywie celowościowej dotyczy trzech podstawowych sfer: celowości i racjonalności przyrody, celowości i racjonalności postępowania pojedynczego człowieka oraz racjonalności stworzonego dzięki ludzkiej racjonalności porządku społecznego.
(I, Adam Smith - 5 razy o racjonalności w ekonomii)

Myśli do przeanalizowania:
"Osobliwym zadaniem ekonomii jest pokazanie ludziom, jak mało w istocie wiedzą o tym, co w ich mniemaniu da się zaprojektować." (Friedrich August von Hayek)
"Sztuka ekonomii polega na tym, by spoglądać nie tylko na bezpośrednie, ale i na odległe skutki danego działania czy programu,; by śledzić nie tylko konsekwencje, jakie dany program ma dla jednej grupy, ale jakie przynosi wszystkim." (Henry Hazlitt)
"Uważam, że ekonomia jest nauką moralną..., zajmuje się introspekcją i wartościami..., zajmuje się motywami, oczekiwaniami i psychologicznymi niepewnościami." (John Maynard Keynes)