"Porządkowanie świata - kultura osobista"

 Stanisław Jachowicz "Czysty kotek"

 

Czemu się często myjesz? pytano raz kota.

Bo czystość - odpowiedział - jest to piękna cnota,

Jakoż doprawdy, kocina

Mył się prawie co godzina;

Chętnie mu do pokoju wchodzić pozwalano,

Powszechnie go kochano,

Doznawał wszelkich pieszczotek:

A czemu? bo czysty był kotek.

 

Zachowanie z klasą wynika z naszej osobowości i jest nierozłączną sumą dwóch składników: pięknego  wnętrza człowieka i towarzyszącej mu radości życia. 
 

Piękne wnętrze otrzymujemy w genach i kształtujemy w domu rodzinnym, a później w każdym miejscu naszego pobytu i aktywności. Budujemy je przez naśladownictwo, uczenie się, uczestnictwo w życiu codziennym, zawodowym i kulturalnym, rozszerzamy w drodze własnej twórczości oraz podczas krytycznego oglądu świata zewnętrznego i przez kreowanie własnego wizerunku stworzonego przez siebie na własne potrzeby.

Radość życia zaś to efekt własnej filozofii życia:

- lubienie siebie i nieustanne stawianie sobie wymagań,  

- troska o własne zdrowie, wygląd i samopoczucie,

- docenianie tego, co mamy,

- identyfikowanie tego, co jest nam bliskie, co nas urzeka, co lubimy,

- nawiązywanie dobrych relacji z ludźmi z bliskiego i dalszego otoczenia,

- odnotowywanie i świętowanie osobistych sukcesów,

- określanie - ciągle i na nowo - warunków dobrego wypoczynku i relaksu,

- wspieranie kogoś w potrzebie (osoba, instytucja, miejsce kultu religijnego, itp.)

- pielęgnowanie w sobie sztuki podziwu i zachwytu dla rzeczy dostępnych każdemu człowiekowi za darmo (słońce, śpiew ptaków, dzikie przestrzenie, polne kwiaty, itp.)

- wykonywanie ulubionych zajęć; uprawianie własnej twórczości.

Kultura osobista - jest też/ lub przede wszystkim - efektem samowychowania poprzez:

- krytyczny ogląd własnej osoby,

- znajomość swoich mocnych i słabych stron,

- umiejętność narzucenia sobie dyscypliny i bycia w tym konsekwentnym,

- zdolność podejmowania trudu pracy nad sobą w ciągu całego życia (kultura osobista tego wymaga!) w sferze bycia, wyglądu, higieny, zachowania.

Kultura osobista powinna być pragnieniem każdego człowieka, który chce mieć szacunek i poważanie otoczenia. Ćwiczenia poprawnego i pożądanego sposobu zachowania zaczynamy w domu (kulturalne rozmowy, traktowanie z szacunkiem siebie nawzajem; świadome dążenie do bycia coraz lepszym i bardziej kompetentnym; podejmowanie i wdrażanie postanowień w zakresie pracy nad sobą; poszukiwanie zachowań spełniających nasze, osobiste poczucie piękna i elegancji). Aby móc wymagać od innych kultury osobistej, trzeba samemu taką kulturę posiąść i prezentować. Doskonaląc własne zachowanie będziemy zmieniać siebie, ale również otoczenie i świat  - na lepszy, przyjaźniejszy, piękniejszy (w sferze kultury istnienia, bycia, funkcjonowania). Powinniśmy więc od zaraz indywidualnie, ale też i jako społeczeństwo, podjąć trud pracy nad kulturą życia i bycia, by rozwijać się, uszlachetniać, budować piękno w nas i wokół nas.

 Cytaty do przeanalizowania: 

"Prawdziwa cnota krytyk się nie boi." (Ignacy Krasicki)

"Jeśli reguł moralności nie nosisz w sercu, nie znajdziesz ich w książkach." (Monteskiusz)

"Czego nie zabrania prawo, zabrania wstyd." (Seneka Młodszy)

"Łatwiej oczyścić się z wielkich omyłek, niż z drobnych świństw." (Marek Hłasko)

"Porządkowanie świata - wpływowe osoby z życia publicznego"

 Czesław Miłosz "Który skrzywdziłeś"

 

Który skrzywdziłeś człowieka prostego

Śmiechem nad krzywdą jego wybuchając,

Gromadę błaznów koło siebie mając

Na pomieszanie dobrego i złego,

 

Choćby przed tobą wszyscy się skłonili

Cnotę i mądrość tobie przypisując,

Złote medale na twoją cześć kując,

Radzi, że jeszcze jeden dzień przeżyli

 

Nie bądź bezpieczny. Poeta pamięta.

Możesz go zabić - narodzi się nowy.

Spisane będą czyny i rozmowy.

 

Lepszy dla ciebie byłby świt zimowy

I sznur i gałąź pod ciężarem zgięta.

 

Osoba publiczna to ta, która wykonuje funkcje publiczne lub przez inną działalność zawodową, gospodarczą, społeczną, polityczną, kulturalną itp. wpływa na funkcjonowanie społeczeństwa.

Czego oczekuję od osób pełniących  role publiczne?

- dobrego wrażenia podczas prezentowania zagadnień, programu, postulatów, komentarzy, opinii,

- troski o rozmówcę, jego interes i jego dobro,

- wystrzegania się języka brutalnego, obraźliwego, poniżającego rozmówcę o poglądach innych niż te  referowane, oczekiwane, uważane za "najwłaściwsze",

- rzetelnej wiedzy na referowany temat,

- otwartości na dyskusję,

- uważności w wysłuchiwaniu rozmówców i poważnego traktowania rozmówców,

- liczenia się z opinią publiczną,

- odpowiedzialności za wypowiadane słowa i podejmowane działania,

-- przedstawiania argumentacji opartej na wiedzy naukowej i doświadczeniu,

- przedstawiania problemów w sposób rzeczowy, atrakcyjny, ciekawy,

- zaangażowania w sprawy stanowiące przedmiot osobistych zainteresowań,

- przyjaznego traktowania zwykłych ludzi.

Ciągle poszukujemy w przestrzeni publicznej ludzi sensownych, mądrych, uczciwych, poprawnych. Zarówno osoby wyżej postawione, jak i tzw. zwykli śmiertelnicy cenią, poważają, szanują i wspierają osoby mądre, uczciwe, odpowiedzialne, otwarte na dialog. Tacy ludzie są nam potrzebni dla zwykłego poczucia stabilizacji, sensu, normalności, porządku,  poprawności - w życiu codziennym, społecznym, gospodarczym, politycznym i kulturalnym.

Myśli do przeanalizowania: 

"Nigdy nie mów ludziom, jak coś zrobić. Powiedz im, co zrobić, a oni zaskoczą cię pomysłowością." (George S. Patton)

"Prawie zawsze można być szczerym i pozytywnym." (Nawal Ravikant)

"Patrząc zawsze przed siebie, myśląc, jak robić jeszcze więcej, osiągniesz stan umysłu, w którym nie ma rzeczy niemożliwych." (Henry Ford)

"Jeśli nie możesz robić rzeczy wielkich, rób małe rzeczy w wielki sposób." (Napoleon Hill)

"Porządkowanie świata - kultura języka"

 Małgorzata Strzałkowska "Zakazane słowa"

 

Czasem w ustach się kotłują brzydkie słowa,

lecz przy innych je pod język szybko schowaj.

Niech czekają pod jęzorem,

aż wyplujesz je wieczorem...

do śmietnika.

 

I bezwzględnie w towarzystwie ich unikaj!

Do refleksji skłoniły mnie strajki kobiet związane z zaostrzeniem prawa aborcyjnego przez orzeczenie TK. Osoby protestujące wypisują na tekturkach hasła zawierające mnóstwo wulgaryzmów, a to powoduje "zniesmaczenie" i pytanie o to, czy w przestrzeni publicznej wypada tak ostro wyrażać swoje, nawet słuszne, oburzenie i niezadowolenie?

Kultura języka polega na świadomym, poprawnym posługiwaniu się językiem we wszystkich możliwych sytuacjach komunikacyjnych. Nasz język świadczy o nas w dużo większym stopniu, niż byśmy się tego spodziewali i niż byśmy sobie tego życzyli. Każdy człowiek postrzegany jest na podstawie sposobu, w jaki mówi i pisze, jak dobiera słowa i konstruuje zdania oraz jaki ma styl komunikowania się z innymi ludźmi.

 Wulgaryzacja i brutalizacja języka uważane są za skrajny przypadek profanowania języka, który ma wartość samą w sobie i powinien przyczyniać się do budowania przyjaznych kontaktów międzyludzkich.
Wulgaryzmy pojawiają się w naszym języku dlatego, że trudno nam znaleźć odpowiednie słowa na określenie naszego stanu emocji i przeżyć oraz na ocenę bieżącej sytuacji czy zdarzenia. Stosowanie wulgaryzmów pod wpływem silnego wzburzenia sugeruje jednakże nasze słabości - bezsilność i  nieumiejętność poradzenia sobie z problemem będącym powodem silnych emocji.
 

Nie można udawać, że wulgaryzmów nie ma - one są przecież takim samym elementem języka jak inne słowa, ale nie można z nimi przesadzać. W nadmiarze są źle odbierane przez nasze oczy i uszy, powodują negatywne oceny zdarzeń i osób wulgaryzmami się posługującymi. Wszyscy wiemy jednakże, że w życiowej przestrzeni bywają okoliczności i zdarzenia, które bulwersują maksymalnie i stan wzburzenia z ich powodu można wyrazić tylko przez zastosowanie brutalnego języka, najpełniej odzwierciedlającego powstałe stany wzburzenia i niezadowolenia.

 Cytaty do przemyślenia:

" Mowa nasza, nasz język jest naszym największym skarbem kulturalnym; broniąc naszego języka, bronimy samej istoty naszej kultury." (Jarosław Iwaszkiewicz)

"Kultura - to co zostaje, kiedy zapomnisz wszystko, czego się nauczyłeś." (Selma Lagerlof)

"Kultura jest tym, co sprawiło, że człowiek stał się czymś innym niż tylko przypadkowym wydarzeniem w przyrodzie. (Andre Malraux)

"Język jest mapą drogową kultury. Mówi ci, skąd ludzie pochodzą i dokąd zmierzają." (Rita Mae Brown)

"Porządkowanie świata - macierzyństwo"

 P. Kaniżaj "Miłość Mamy"

 

Miłość Mamy nie waży się na gramy!

Mama - dotknięciem dłoni największy smutek przegoni!

Miłość Mamy nie waży się na kilogramy!

Gdy Mamusia usiądzie przy tobie,

Lżej nawet w ciężkiej chorobie!

Chociaż się waży na tony hipopotamy i dzwony,

to takiej wagi nie mamy,

żeby zważyła miłość Mamy.

Wszystko, co Mama nam daje,

co będzie, co jest, co już było,

i Mama, i my obok Mamy

- to miłość.

W Polsce trwają protesty związane z orzeczeniem TK w sprawie prawa aborcyjnego. Kobiety w czasie epidemii COVID -19 wyszły na ulice polskich miast i miasteczek narażając swoje życie i zdrowie (oraz zdrowie i życie osób z kontaktu), by domagać się dla siebie szacunku, zrozumienia, wolności wyboru (w każdej sprawie), a w szczególności w kwestii macierzyństwa.

Na macierzyństwo i znaczenie matki w życiu każdego człowieka patrzę z podziwem, troską i zrozumieniem. Dostrzegam - patrząc na rolę matki z dystansu - że nie jest łatwo matką być:

- ciąża - dla kobiety: łatwa, trudna, zawsze wymagająca;

- ciąża - prawidłowa, rozwój dziecka prawidłowy (Fajnie!) lub ciąża zagrażająca życiu, zdrowiu i rozwojowi dziecka i matki - wielka sprawa, wielkie zmartwienie;

- rozwiązanie szczęśliwe (bardzo pożądane!), ale bywa też rozwiązanie skomplikowane - wielki problem;

- różne uwarunkowania domowe, małżeńskie, życiowe, materialne, zawodowe;

- różna siła charakteru kobiet i ich odporność na przeciwności losu;

- strach przed komplikacjami wszelakimi i towarzyszące temu skrajne emocje: bezsilność, bezradność, zmęczenie, a nawet ból fizyczny; 

- wsparcie ze strony rodziny różne: często jest, ale bywa, że wcale go nie ma;

- pomoc państwa wysoce niezadowalająca.

Nie da się za pomocą centralnie przyjętych przepisów rozwiązywać problemów macierzyństwa. Każda kobieta jest inna i każdy przypadek ciąży jest inny (myślimy tu też o trudnym macierzyństwie!).

Wiadomo, że w zagadnieniach trudnych nie ma dobrych rozwiązań, a każdy problem (trudne macierzyństwo to wielki życiowy problem!) trzeba rozwiązać w sposób najlepszy spośród wyborów możliwych. 

Kobiety same muszą dokonać wyboru na podstawie pozyskanej od specjalistów wiedzy medycznej, etycznej, psychologicznej. Muszą rozważyć problem w sumieniu, wyważyć rodzące się argumenty  i samodzielnie przyjąć rozwiązanie najlepsze.  Decyzja kobiet powinna być ostateczna.

Walkę kobiet o wolność wyboru w sprawach macierzyństwa rozumiem i popieram. Wierzę w kobiecą mądrość zarówno w życiu codziennym, jak i rodzinnym. Mam nadzieję, że rządzący też docenią tę mądrość i przyjmą rozwiązania dla kobiet akceptowalne.

 Cytaty do przemyślenia: 

"Rodzi nie tylko matka dziecko, lecz także dziecko matkę." (Gertrud von le Fort)

"Żadna mądrość, której możemy nauczyć się na ziemi, nie da nam tego, co słowo i spojrzenie matki." (Wilhelm Raabe)

"Ludzie to zawsze dzieci swoich matek. Bez matki nie ma poety, nie ma bohatera." (Maksym Gorki)

"Matka byłaby zdolna wymyślić szczęście, aby je dać swoim dzieciom." (Madeleine Delbrer)