"Różnice płci"

Normy społeczne przewidują inny zakres zachowań dla kobiet i inny dla mężczyzn. Od  mężczyzn oczekuje się bycia głównymi żywicielami rodziny, a od kobiet - sprawowania opieki nad dziećmi.  W związku z emancypacją kobiet stale podejmowane są działania na rzecz  dzielenia obowiązków rodzinnych i domowych po równo (tak byłoby bardziej sprawiedliwie i ludzko).
Oprócz norm codziennego zachowania, istnieją normy autoprezentacyjne. Powszechnie uważa się, że kobiety i mężczyźni powinni przekazywać inne wizerunki swojej osoby. Mężczyzna powinien sprawiać wrażenie dominującego, ambitnego, twardego. Kobieta o takich cechach nie cieszy się dobrą opinią. Za cechy kobiece ogólnie uważa się wrażliwość i uczuciowość. Te cechy w wydaniu męskim nie są społecznie akceptowane.
Różnice zachowań związanych z płcią to kwestia kultury i wychowania. Od najwcześniejszych lat dziewczynki i chłopcy nagradzani są za prezentowanie odmiennych wizerunków publicznych. Małego chłopca uczy się niezależnego zachowania, wyśmiewa, gdy wygląda "jak baba". Od dziewczynek oczekuje się troskliwości, opiekuńczości, pokazywania własnych uczuć. Taki sposób oddziaływania kreuje mężczyznę władczego, zdecydowanego, kompetentnego, i kobietę - delikatną, opiekuńczą, podporządkowaną.
Mężczyźni i kobiety zachęcani są też do odmiennego wyrażania uczuć. Od kobiet oczekuje się otwartości i ekspresji, od mężczyzn - kamuflażu emocji. W rezultacie różnica płci oznacza różną ilość ujawnionych informacji o sobie.
Różnice płci wyrażają się także w różnicach w sposobie jedzenia, wadze (normy dla mężczyzn są znacznie wyższe) czy stosowaniu makijażu (u mężczyzn powoduje on śmieszność).
Nakazy związane z płcią są ograniczeniami zarówno dla kobiet, jak i dla mężczyzn. Odstępstwa od przyjętych powszechnie norm skłaniają ludzi (obu płci) do kreowania wizerunku niezgodnego z "prawdziwym ja".