"Porządkowanie świata - zaufanie do siebie i świata"

 Jeżeli coś jest dla ciebie bardzo trudne,

nie sądź, że to jest niemożliwe

dla człowieka w ogóle.

Owszem, miej to przekonanie,

że co jest możliwe i zwykłe dla człowieka,

to i dla ciebie jest możliwe do osiągnięcia.

(Marek Aureliusz)

 

Zaufanie do świata to uznanie, że otaczającą rzeczywistość i wszystkie umowy społeczne z nią związane, uważamy za bezpieczne, prawdziwe, potrzebne, wiarygodne - oraz - że akceptujemy użyteczność dostępnej wiedzy, chcemy ją przyswajać, rozumieć, zgłębiać, stosować. Nie da się w życiu być wszędzie i wszystko osobiście poznawać, oceniać, kontrolować. Musimy zaufać osiągnięciom cywilizacji i korzystać z możliwości dostępu do informacji. Potrzebną wiedzę będziemy więc gromadzić samodzielnie, pozyskiwać ją z różnych źródeł i ufać, że jest prawdziwa, rzetelna, naukowo potwierdzona, a jej autorzy mają dobre intencje - dołożyli wszelkich starań, by przedmiotowa wiedza była użyteczna dla tych, którzy mają potrzebę korzystania z niej bądź chcą się nią posiłkować  w czasie rozwiązywania różnych swoich życiowych problemów/spraw.

Zaufanie do świata rodzi się w chwili nabywania zaufania do samego siebie. Uczą nas tego początkowo rodzice. Zachęcają do wykonywania różnych zadań i umacniają w przekonaniu, że umiemy, potrafimy, dajemy radę, a w sytuacjach pojawiających się trudności mówią, że pomogą, wesprą, podpowiedzą. Przez kolejne lata życia i kolejne doświadczenia dochodzimy do przekonania, że już znamy swoje możliwości, że możemy sobie zaufać, że jesteśmy w stanie wziąć odpowiedzialność za siebie, że posiadamy potrzebne kompetencje, że chcemy również innych ludzi obdarzać zaufaniem, bo wierzymy w ich poprawność, rzetelność, prawdomówność, odpowiedzialność, troskę o nasze dobro i o dobro wspólne.
Pamiętajmy: ufność wyklucza kontrolę i jest kluczem do miłości.

Ufając komuś nie możemy powierzać jemu własnego losu. Musimy zawsze pamiętać, że:

- jesteśmy niezależni, wszystkie decyzje należą do nas i za nie ponosimy osobistą odpowiedzialność,

- mamy potencjał, możliwości i chęci wystarczające do skutecznego realizowania zakładanych celów,

- nasze decyzje zawsze będą wynikać z posiadanej wiedzy, doświadczenia, wniosków wynikających z przeżytych zdarzeń (czasem mogą być nawet efektem ewentualnych podpowiedzi intuicji),

- swoją drogę musimy przejść sami - nikt za nas jej nie przejdzie,

- zaufane osoby mogą nam tylko służyć podpowiedziami, jak dotrzeć (z ich punktu widzenia) do obranego przez nas celu.

 

 Myśli do przeanalizowania:

"Związek dwojga ludzi powinien się opierać na zaufaniu, w przeciwnym razie nie miałby żadnego sensu." (Maria Nurowska)

"Zaufanie to bardzo delikatna sprawa, raz stracone, jest właściwie nie do odzyskania." (Roberto Santiago)

"Nie może być przyjaźni bez zaufania, a zaufania bez spójności wewnętrznej." (Samuel Johson)

"Zaufanie do siebie, to jeden z największych życiowych kapitałów: ufam sobie, dam radę." (Jacek Walkiewicz)