"Bajka o Starym i Nowym Roku"

Autorem wiersza "Bajka o Starym i Nowym Roku" jest Ludwik Jerzy Kern. Wiersz brzmi następująco:

O jednej porze,
Raz do roku,
W zimowej nocy ciemnym mroku,
Gdzieś,
Gdzie nie sięga ludzki wzrok,
Schodzi się z rokiem rok.

Jeden jest wielki,
Z siwą brodą,
Drugi jest mały,
Z buzią młodą,
Czyli, by rzec innymi słowy:
Jeden jest Stary,
Drugi Nowy.

Gwiazdy, jak świeczki lśnią na niebie,
A oni stoją obok siebie.
Coś sobie mówią, patrząc w oczy,
Ale nikt nie wie, o czym.

Potem w ciemności słychać kroki...
To się rozchodzą oba roki.
W całkiem przeciwne idą strony.
Stary, znużony i zmęczony,
Nowy, o jasnych, złotych lokach,
Wesoło sobie mknie w podskokach.

Po chwili
Cichnie odgłos kroków
W zimowej nocy ciemnym mroku,
Gwiazda za gwiazdą w górze gaśnie
I robi się na świecie jaśniej,
I znika czarnej nocy cień,
I wstaje nowy, jasny dzień,
I budzisz się, przecierasz wzrok,
I witasz - Nowy Rok.

Zakończenie każdego roku (bieżącego też), to doskonały czas na przeprowadzenie refleksji i dokonanie oceny naszej aktywności, pomysłowości, twórczości, pracowitości, szczęścia i szczęśliwości za miniony czas, zauważenie osiągnięć i porażek, przypomnienie planów i ich konfrontacja z rzeczywistością, wyprowadzenie wniosków na nadchodzący rok z uwzględnieniem konieczności, marzeń, rozwoju osobistego, odpowiedzialności za najbliższych... . Każdy wie co lubi, chce lub musi osiągnąć, zdobyć, pozyskać, wykonać, wypracować, wytworzyć, żeby osiągnąć swoje życiowe cele. Każdy też musi znać, i na bieżąco oceniać realia swojego funkcjonowania, swoje możliwości psychofizyczne, okoliczności i uwarunkowania oraz brać pod uwagę występowanie zdarzeń losowych... . Niech więc Nowy 2014 Rok będzie dla wszystkich rokiem spełnienia planów, marzeń, pomysłów. Oby sprzyjał naszemu rozwojowi we wszystkich jego wymiarach, obdarzał nas zdrowiem, sprzyjał odkrywaniu świata i praw nim rządzących, dawał siły i pomysły na budowanie lepszego jutra dla siebie i społeczności, w której żyjemy. Niech się szczęści!

"Święta w poezji"

Święta Bożego Narodzenia 2013 przebiegać będą najprawdopodobniej w klimacie i w otoczeniu charakterystycznym dla jesieni. Nie będzie to jednak wcale przeszkadzać w odczytaniu radosnego nastroju i głębokiego przesłania świąt przypadających w okresie zimowym. Pomogą nam w tym dekoracje świetlne w miastach i wioskach, okolicznościowa poezja, kolędy i piosenki o tematyce zimowo-świątecznej oraz inwencja własna.

Mój poetycki wybór to wiersz Lucyny Krzemienieckiej "Wieczór wigilijny":

To właśnie tego wieczoru,
gdy mróz lśni, jak gwiazda na dworze,
przy stołach są miejsca dla obcych,
bo nikt być samotny nie może.

To właśnie tego wieczoru,
gdy wiatr zimny śniegiem dmucha,
w serca złamane i smutne
po cichu wchodzi otucha.

To właśnie tego wieczoru
zło ze wstydu umiera,
widząc, jak silna i piękna
jest Miłość, gdy pięści rozwiera.

To właśnie tego wieczoru,
od bardzo wielu wieków,
pod dachem tkliwej kolędy
Bóg rodzi się w człowieku.

Klimatyczną propozycję, według mnie, stanowi piosenka-kolęda "Lulaj Go Matko, lulaj" w wykonaniu Eleni:

Dla wszystkich czytelników bloga dołączam życzenia: Zdrowych i wesołych Świąt Bożego Narodzenia. Niech ulubiona poezja i muzyka oplata nasze myśli i ułatwia poszukiwanie i odczytywanie szczęścia.

"Grudzień"

Janusz Minkiewicz tak opisał ostatni miesiąc roku:

 "Grudzień"
W grudniu rzadko ptak zaśpiewa,
w srebrze stoją wszystkie drzewa.
Naszą rzeczkę, po kryjomu,
w nocy lodem okuł mróz,
sanki wezwał, i do domu
z lasu nam choinkę wniósł.

Poezja posługuje się zarówno swobodą, jak i precyzją; doskonale przekazuje wiedzę i nastrój.
Poetą staje się każdy, kto potrafi przyłapać rzeczywistość na byciu samą poezją i umie ten szczególny moment zgrabnie zapisać.
Mówiąc "grudzień" mamy natychmiast skojarzenia: śnieg, mróz, sporty zimowe, przygotowania do świąt Bożego Narodzenia, klimat domowego zacisza, bliskość z rodziną... . Jeżeli skupimy się tylko na świętach Bożego Narodzenia - nasuwa się zaraz wiele możliwości wykazania się własną kreatywnością: kulinaria, wystrój wnętrz, choinka, moda, prezenty, przyjmowanie gości, wyjazdy, ... . Realizacja wymienionych "haseł - zadań" sprzyja trenowaniu pomysłowości. Wymaga zebrania myśli, poszukiwania analogii i oryginalnych rozwiązań, korzystania z własnej wrażliwości emocjonalnej i intelektualnej, tworzenia dobrego klimatu do pracy. Nie zawsze uświadamiamy sobie fakt, że przygotowania do świąt, oprócz uciążliwości, są kształcące i ubogacające. Warto więc z należytą starannością traktować cały okres przedświąteczny. Tylko dobrze przemyślane i przygotowane święta niosą radość późniejszego ich świętowania.

Czym jest poezja?

 Sens tworzenia poezji zarysował Sergiusz Sterna-Wachowiak w artykule "Poezja i niepoezja":
"Dojrzała poezja to przestrzeń doświadczenia wewnętrznego człowieka, nad którą unoszą się czterej święci. Pierwszym patronem poezji jest święty Adam z Raju, gdy nazywa zwierzęta, minerały, gwiazdy, rośliny, które już istnieją, już Bóg je stworzył, ale nie mają jeszcze imion. Nazywać to co istnieje, ale i nie istnieje dopóki nie zostanie nazwane przez poetę we własny, niepowtarzalny sposób - to pierwsza z misji poezjowania.
Drugim patronem poezji jest święty Heraklit z Efezu, gdy mówi, że nie można wstąpić dwa razy do tej samej rzeki. Zapisać to co niezapisane, bo przeminie.
Święty Hans Christian Andersen jest patronem poznania dziecięcego, bezpośredniego, może naiwnego, ale pozwalającego dotknąć tajemnicy, otrzeć się o prawdę w sposób czysty, nieuprzedzony.
I wreszcie święty Syzyf, ten, który nie wtoczy kamienia na górę. Poezja nigdy nie zgłębi tajemnicy, nie powie swojego ostatniego słowa, na zawsze pozostanie wysiłkiem, który nie ma finału, nie rozplątuje tajemnicy.
Nazywanie nieznanego, zapisywanie przemijającego, poznanie bezpośrednie i świadomość niedocieczonego są składnikami poezji, które w najlepszych wierszach występują łącznie, zawsze w indywidualnej proporcji i wciąż inaczej zapośredniczone w słowie. O mistrzostwie można mówić wówczas, gdy kompozycje tych czterech składników są bezwzględnie trafne, konieczne."
Warto sobie to przemyśleć!