Maria Kownacka, Jerzy Wesołowski "Niech żyją wakacje"
Niech żyją wakacje,
niech żyje pole i las,
i niebo, i słońce,
wolny, swobodny czas.
Pojedzie z nami piłka
i kajak, i skakanka,
będziemy grać w siatkówkę
od samiutkiego ranka.
Gorące, złote słońce
na ciemno nas opali,
w srebrzystej, bystrej rzece
będziemy się kąpali.
Niech żyją wakacje,
niech żyje pole i las,
i niebo, i słońce,
wolny, swobodny czas.
Rozpoczyna się czas wakacji. Oczekujemy słońca, swobody i beztroski. Marzymy o przebywaniu (każdego dnia) na łonie natury - maksymalnie długo, ile się tylko da. Pragniemy wykorzystać letni czas sensownie tj. z pożytkiem dla własnego zdrowia, dla dobrego samopoczucia, dla dobrych doświadczeń i ciekawych przeżyć, a potem - oczywiście miłych wspomnień.
Popatrzmy na kanikułę 2017 całościowo. Uporządkujmy myślenie w sprawie trwających już wakacji.
Najważniejsza kwestia to bezpieczne wakacje! Zanim gdziekolwiek wyruszymy, czy cokolwiek będziemy robić, wypunktujmy zagrożenia związane z miejscem, otoczeniem, używanymi przedmiotami, uwarunkowaniami chwili, itp. Zastanówmy się, co nam zagraża, dlaczego nam zagraża, a potem pomyślmy, jak zagrożenia wyeliminować lub zminimalizować. Niejasności konsultujmy z ludźmi posiadającymi większe od naszego doświadczenie życiowe. Stare powiedzenie mówi: "kto pyta, nie błądzi".
Przed każdym wypadem w teren znajdźmy czas na przypomnienie sobie zasad bezpieczeństwa. Trzeba znać ograniczenia i rygory obowiązujące w konkretnych miejscach pobytu: w górach, nad wodą, na słońcu, w czasie zażywania kąpieli wodnych, w czasie jazdy rowerem, korzystania z pobytu w lesie, przebywania w domu, na podwórku, w czasie kontaktów interpersonalnych, w tym z osobami obcymi, nieznajomymi, przygodnymi. Miejmy "pod ręką" numery ważnych telefonów na bezpieczne wakacje:
112 - Europejski Numer Alarmowy
998 - Straż Pożarna
997 - Policja
Telefony ratunkowe:
nad wodą - WOPR - 601 100 100
w górach - TOPR - 601 100 300 (18 20 63 444) GOPR - 985/601 100 300
Grupy GOPR:
Beskidzka - 33 82 96 900
Bieszczadzka - 13 46 32 204
Jurajska - 34 31 52 000
Karkonoska - 75 75 24 734
Krynicka - 18 42 77 444
Podhalańska - 18 26 76 880
Wałbrzysko-Kłodzka - 74 84 23 414
System Zastrzegania Kart Płatniczych - 828 828 828
Pamiętajmy, że aktywny wypoczynek służy rozwojowi zainteresowań, osobowości, podwyższaniu aktywności fizycznej, odreagowywaniu napięcia nerwowego oraz zapobieganiu chorobom cywilizacyjnym. Rekreacja w założeniach jest aktywnością dobrowolną. Jej formy wynikają głównie z typu zainteresowań i miejsca naszego pobytu.
Od nas zależy, jaki charakter będą miały nasze wakacje: czy będzie to czas przygody (atrakcyjna lokalizacja, kąpiele w wodzie pod okiem ratowników, zajęcia na sprzęcie wodnym, zabawy i gry terenowe, turnieje gier planszowych i sportowych, zajęcia tematyczne - plastyczne, muzyczne, językowe, itp., spacery po lesie, spotkania towarzyskie przy kawie czy przy ognisku,...); czy będzie to czas odkrywania ścieżek przyrodniczych lub artystycznych; czy będzie to czas poznawania oraz zwiedzania własnego miasta - lub innego, wybranego; czy będzie to czas swobodnego, beztroskiego przebywania na łonie natury lub w rodzinnych stronach; a może będą to wakacje odkryć historycznych, kulinarnych, muzycznych, muzealnych, ...; czy wakacje z osobistą pasją; a może wakacje sportowe (kajaki, rowery, siłownia,...), lub wakacje imprezowe (bo posiadamy już kalendarz lokalnych imprez do zaliczenia); albo, z konieczności - wakacje remontowe, zarobkowe,...itp. Wyborów jest wiele. Wybierzmy optymalnie!
Na zakończenie podaję kilka wymownych sentencji. Brzmią następująco:
"Nadmiar męczy, zbyt długi odpoczynek staje się cierpieniem." (Homer)
"Powietrze, światło, odpoczynek uzdrawiają, lecz największe ukojenie płynie z kochającego serca." (Theodor Fontane)
"Nie rzeczywistość sama, ale serce, z jakim do niej przystępujemy, daje rzeczom kształty i kolory." (Henryk Sienkiewicz)
"Człowiekowi potrzeba przestrzeni, szumu lasu i śpiewu ptaków, by zgromadzić siły do dalszej drogi." (Katarzyna Ledwoń)
Życzę Czytelnikom bloga udanych, pomyślnych, bogatych w doznania i spostrzeżenia wakacji. Miłego odpoczynku!!!
poniedziałek, 26 czerwca 2017
sobota, 17 czerwca 2017
"Nie kłamać, kłamać?"
Mirosława Pomichowska "Prawda i kłamstwo"
Najpierw jedno małe kłamstwo,
potem drugie, trzecie, czwarte.
To, co na nim zbudowane,
Nigdy nic nie będzie warte.
Kłamstwo to ma krótkie nogi,
Choć inaczej się wydaje.
Ono zawsze zaprowadzi
Na bezdroża i rozstaje.
(...)
Podobno kłamiemy dwa razy dziennie? Podobno bez kłamstwa życie jest niemożliwe? Czy potwierdzamy te spostrzeżenia? Czy czasem analizujemy własne zachowania pod kątem kłamstwa i prawdomówności?
Kłamstwo to świadome mówienie nieprawdy, tworzenie fikcji, pięknych zmyślonych historii, to ukrywanie prawdy, udawanie innych emocji od posiadanych, przedstawianie siebie w innym od prawdziwego świetle.
Kiedy kłamiemy?
- gdy boimy się zranienia samych siebie,
- gdy boimy się konfliktu z innymi osobami,
- gdy boimy się odrzucenia,
- gdy boimy się porażki,
- gdy nie chcemy komuś zrobić przykrości,
- gdy nie chcemy ponieść kary za przewinienia,
- gdy jesteśmy nadmiernie kontrolowani,
- gdy nakłada się na nas zbyt wiele obowiązków.
Kłamiemy więc zawsze ze strachu. Gdy opanujemy strach, kłamstwo staje się bezprzedmiotowe.
W większości stosunki międzyludzkie opierają się na konwenansach i pozorach, a więc na obowiązujących w środowisku normach zachowania w określonych sytuacjach i na tworzeniu fałszywych obrazów tego, co w rzeczywistości wygląda inaczej. Zarówno konwenanse, jak i pozory skłaniają do reakcji bazujących na wyobraźni i fantazji.
Dlaczego kłamiemy?Jakimi kategoriami kłamstw posługujemy się w sytuacjach codziennych? Oto ich wyliczanka:
- kłamstwa mimowolne - służą autoprezentacji,
- kłamstwa grzecznościowe - to unikanie mówienia komuś niemiłej dla niego prawdy,
- kłamstwa altruistyczne - są pocieszaniem kogoś informacjami, które dają ulgę , nie są brutalne i dołujące, ale nie do końca są prawdziwe,
- kłamstwa egotyczne - informacje nieprawdziwe, ale podnoszące naszą samoocenę,
- kłamstwa manipulacyjne - to manipulowanie faktami dla osiągnięcia konkretnego pożytku,
- kłamstwa destrukcyjne - są stosowane dla wyrządzenia komuś szkody,
- oszustwa - są wprowadzaniem kogoś w błąd w celu doprowadzenia go do niekorzystnego zarządzania własnym mieniem.
Kłamstwa są integralną częścią natury ludzkiej. Kłamiemy częściej lub rzadziej, w zależności od naszego charakteru, sposobu wychowania, środowiska, oczekiwanych korzyści. Kłamstwa postrzegamy jako zło, gdy służą wyrządzaniu krzywdy drugiej osobie. Ale są złem również wtedy, gdy sami w kłamstwa uwikłani, zamiast prawdziwego obrazu siebie, widzimy obraz fałszywy.
Wiele do myślenia dają wybrane myśli różnych autorów w przedmiotowej sprawie. Przeczytajmy je z uwagą:
"Lepiej odpowiedz "nie wiem" niż miałbyś skłamać." (Talmud)
"Gdy Prawda poślubia Kłamstwo, rodzą się półprawdy." (Włodzimierz Ścisłowski)
"Prawda w oczy kole, a więc kłamstwo wolę." (Jan Izydor Sztaudynger)
"Kłamią niewolnicy, wolni mówią prawdę." (Seneka Młodszy)
"Kłamstwo ma krótkie nogi, ale często zgrabne." (Janusz Rosi)
"Kłamstwo jest jedyną ucieczką słabych." (Stendhal)
"Piękne kłamstwo? Uwaga! To już twórczość." (Stanisław Jerzy Lec)
"Czym w końcu jest kłamstwo? Prawdą w masce." (George Byron)
Najpierw jedno małe kłamstwo,
potem drugie, trzecie, czwarte.
To, co na nim zbudowane,
Nigdy nic nie będzie warte.
Kłamstwo to ma krótkie nogi,
Choć inaczej się wydaje.
Ono zawsze zaprowadzi
Na bezdroża i rozstaje.
(...)
Podobno kłamiemy dwa razy dziennie? Podobno bez kłamstwa życie jest niemożliwe? Czy potwierdzamy te spostrzeżenia? Czy czasem analizujemy własne zachowania pod kątem kłamstwa i prawdomówności?
Kłamstwo to świadome mówienie nieprawdy, tworzenie fikcji, pięknych zmyślonych historii, to ukrywanie prawdy, udawanie innych emocji od posiadanych, przedstawianie siebie w innym od prawdziwego świetle.
Kiedy kłamiemy?
- gdy boimy się zranienia samych siebie,
- gdy boimy się konfliktu z innymi osobami,
- gdy boimy się odrzucenia,
- gdy boimy się porażki,
- gdy nie chcemy komuś zrobić przykrości,
- gdy nie chcemy ponieść kary za przewinienia,
- gdy jesteśmy nadmiernie kontrolowani,
- gdy nakłada się na nas zbyt wiele obowiązków.
Kłamiemy więc zawsze ze strachu. Gdy opanujemy strach, kłamstwo staje się bezprzedmiotowe.
W większości stosunki międzyludzkie opierają się na konwenansach i pozorach, a więc na obowiązujących w środowisku normach zachowania w określonych sytuacjach i na tworzeniu fałszywych obrazów tego, co w rzeczywistości wygląda inaczej. Zarówno konwenanse, jak i pozory skłaniają do reakcji bazujących na wyobraźni i fantazji.
Dlaczego kłamiemy?Jakimi kategoriami kłamstw posługujemy się w sytuacjach codziennych? Oto ich wyliczanka:
- kłamstwa mimowolne - służą autoprezentacji,
- kłamstwa grzecznościowe - to unikanie mówienia komuś niemiłej dla niego prawdy,
- kłamstwa altruistyczne - są pocieszaniem kogoś informacjami, które dają ulgę , nie są brutalne i dołujące, ale nie do końca są prawdziwe,
- kłamstwa egotyczne - informacje nieprawdziwe, ale podnoszące naszą samoocenę,
- kłamstwa manipulacyjne - to manipulowanie faktami dla osiągnięcia konkretnego pożytku,
- kłamstwa destrukcyjne - są stosowane dla wyrządzenia komuś szkody,
- oszustwa - są wprowadzaniem kogoś w błąd w celu doprowadzenia go do niekorzystnego zarządzania własnym mieniem.
Kłamstwa są integralną częścią natury ludzkiej. Kłamiemy częściej lub rzadziej, w zależności od naszego charakteru, sposobu wychowania, środowiska, oczekiwanych korzyści. Kłamstwa postrzegamy jako zło, gdy służą wyrządzaniu krzywdy drugiej osobie. Ale są złem również wtedy, gdy sami w kłamstwa uwikłani, zamiast prawdziwego obrazu siebie, widzimy obraz fałszywy.
Wiele do myślenia dają wybrane myśli różnych autorów w przedmiotowej sprawie. Przeczytajmy je z uwagą:
"Lepiej odpowiedz "nie wiem" niż miałbyś skłamać." (Talmud)
"Gdy Prawda poślubia Kłamstwo, rodzą się półprawdy." (Włodzimierz Ścisłowski)
"Prawda w oczy kole, a więc kłamstwo wolę." (Jan Izydor Sztaudynger)
"Kłamią niewolnicy, wolni mówią prawdę." (Seneka Młodszy)
"Kłamstwo ma krótkie nogi, ale często zgrabne." (Janusz Rosi)
"Kłamstwo jest jedyną ucieczką słabych." (Stendhal)
"Piękne kłamstwo? Uwaga! To już twórczość." (Stanisław Jerzy Lec)
"Czym w końcu jest kłamstwo? Prawdą w masce." (George Byron)
środa, 7 czerwca 2017
"Strzec swoich tajemnic"
Bolesław Leśmian "Tajemnica"
Nikt nas nie widział - chyba te ćmy,
Co puszyścieją w przelocie.
I tak nam słodko, że tylko - my
Wiemy o naszej pieszczocie.
Młodsza twa siostra, zrywając wrzos,
Śledziła szept nasz daleki...
I, mówiąc z nami, ucisza głos -
A milcząc - spuszcza powieki.
I po ogrodzie mknie wzdłuż i wszerz,
Zaprzepaszczona w swym śpiewie!
I tak nam słodko, że ona też
Wie o tym, o czym nikt nie wie...
Tajemnice, sekrety - to sprawy, informacje, które ukrywamy; to wiadomości poufne, przeznaczone tylko dla wybranych osób.
Czemu służą tajemnice? Ochronie naszej prywatności, która jest naszą własnością duchową. Obejmują sprawy osobiste i rodzinne. Podlegają prawnej ochronie. Konstytucja RP w art. 47 mówi: "Każdy ma prawo do ochrony życia prywatnego, rodzinnego, czci i dobrego imienia oraz decydowania o swoim życiu osobistym."
Jakie sprawy obejmujemy tajemnicą? Najczęściej: nasz stan zdrowia, choroby występujące w rodzinie, sekrety urody, sekrety powodzenia, kompromitujące fakty biograficzne, tajemnice zawodowe, informacje o zarobkach, o stanie konta, o nałogach, o osobistych słabostkach itp... Sami wyznaczamy sobie przestrzeń, która jest tylko nasza, w której czujemy się dobrze, pewnie i bezpiecznie. Przestrzeń tę nazywamy strefą naszej wolności. Dostępu do niej strzegą"drzwi": otwarte - można wejść, zamknięte - blokada dostępu. Sami decydujemy komu "otworzyć drzwi", co powiedzieć, ile powiedzieć, w jakiej formie powiedzieć. Sami budujemy własny wizerunek i kontrolujemy przepływ informacji na swój temat. Sami chronimy swoje życie wewnętrzne przed ingerencją z zewnątrz.
Prowadzenia spraw osobistych uczą rodzice, szkoła, otoczenie oraz własne obserwacje i doświadczenia. Najważniejsza rodzicielska nauka w każdej rodzinie brzmi: spraw domowych nie wynosi się na zewnątrz, rodzinne sprawy załatwia się w rodzinie, nie wszystko jest "na sprzedaż", w domu rozmawiamy o wszystkim i wyjaśniamy sprawy trudne. Dodatkowo: uważnie siebie słuchamy, chcemy wyjaśnić bieżące problemy, mamy dobre intencje w poszukiwaniu rozwiązań.
W rodzinach są tajemnice mające na celu minimalizowanie napięć wynikających z przeczulenia poszczególnych członków rodziny na różne sprawy. Aby siebie wzajemnie nie drażnić, nie powodować niepokojów, nie wywoływać złej atmosfery, pewne kwestie otaczamy tajemnicą - dla dobra wspólnego, domowego. Z sekretami w sprawach poważnych jednakże należy uważać. Mają one moc destrukcyjną i nie wolno takich zakładać!
Dobrym uzupełnieniem wypowiedzi będą cytaty na omawiany temat. Warto je z uwagą przeczytać:
"Ludzie zawsze mają swoje tajemnice. Chodzi tylko o to, żeby je odgadnąć." (Stieg Larson)
"Miłość przestaje być przyjemnością, kiedy przestaje być tajemnicą." (Aphra Behn)
"Tajemnice można zachować jedynie wtedy, gdy jest się samemu i powierza się je szeptem pustej studni w samo południe." (James Clovell)
Nikt nas nie widział - chyba te ćmy,
Co puszyścieją w przelocie.
I tak nam słodko, że tylko - my
Wiemy o naszej pieszczocie.
Młodsza twa siostra, zrywając wrzos,
Śledziła szept nasz daleki...
I, mówiąc z nami, ucisza głos -
A milcząc - spuszcza powieki.
I po ogrodzie mknie wzdłuż i wszerz,
Zaprzepaszczona w swym śpiewie!
I tak nam słodko, że ona też
Wie o tym, o czym nikt nie wie...
Tajemnice, sekrety - to sprawy, informacje, które ukrywamy; to wiadomości poufne, przeznaczone tylko dla wybranych osób.
Czemu służą tajemnice? Ochronie naszej prywatności, która jest naszą własnością duchową. Obejmują sprawy osobiste i rodzinne. Podlegają prawnej ochronie. Konstytucja RP w art. 47 mówi: "Każdy ma prawo do ochrony życia prywatnego, rodzinnego, czci i dobrego imienia oraz decydowania o swoim życiu osobistym."
Jakie sprawy obejmujemy tajemnicą? Najczęściej: nasz stan zdrowia, choroby występujące w rodzinie, sekrety urody, sekrety powodzenia, kompromitujące fakty biograficzne, tajemnice zawodowe, informacje o zarobkach, o stanie konta, o nałogach, o osobistych słabostkach itp... Sami wyznaczamy sobie przestrzeń, która jest tylko nasza, w której czujemy się dobrze, pewnie i bezpiecznie. Przestrzeń tę nazywamy strefą naszej wolności. Dostępu do niej strzegą"drzwi": otwarte - można wejść, zamknięte - blokada dostępu. Sami decydujemy komu "otworzyć drzwi", co powiedzieć, ile powiedzieć, w jakiej formie powiedzieć. Sami budujemy własny wizerunek i kontrolujemy przepływ informacji na swój temat. Sami chronimy swoje życie wewnętrzne przed ingerencją z zewnątrz.
Prowadzenia spraw osobistych uczą rodzice, szkoła, otoczenie oraz własne obserwacje i doświadczenia. Najważniejsza rodzicielska nauka w każdej rodzinie brzmi: spraw domowych nie wynosi się na zewnątrz, rodzinne sprawy załatwia się w rodzinie, nie wszystko jest "na sprzedaż", w domu rozmawiamy o wszystkim i wyjaśniamy sprawy trudne. Dodatkowo: uważnie siebie słuchamy, chcemy wyjaśnić bieżące problemy, mamy dobre intencje w poszukiwaniu rozwiązań.
W rodzinach są tajemnice mające na celu minimalizowanie napięć wynikających z przeczulenia poszczególnych członków rodziny na różne sprawy. Aby siebie wzajemnie nie drażnić, nie powodować niepokojów, nie wywoływać złej atmosfery, pewne kwestie otaczamy tajemnicą - dla dobra wspólnego, domowego. Z sekretami w sprawach poważnych jednakże należy uważać. Mają one moc destrukcyjną i nie wolno takich zakładać!
Dobrym uzupełnieniem wypowiedzi będą cytaty na omawiany temat. Warto je z uwagą przeczytać:
"Ludzie zawsze mają swoje tajemnice. Chodzi tylko o to, żeby je odgadnąć." (Stieg Larson)
"Miłość przestaje być przyjemnością, kiedy przestaje być tajemnicą." (Aphra Behn)
"Tajemnice można zachować jedynie wtedy, gdy jest się samemu i powierza się je szeptem pustej studni w samo południe." (James Clovell)
Subskrybuj:
Posty (Atom)