"Porządkowanie świata - podróże sentymentalne"

Roberto Juarroz ***
 tłum. Krystyna Rodowska

Podróż obraca się czasem ku wnętrzu
a tam natrafia na wszystkie podróże
wyryte w przeszłości
także te do których nigdy nie doszło

A wtedy odkrywamy że jakaś inna podróż
dojrzewała w nas potajemnie
a teraz nas wciąga i zabiera
tam gdzie niby się nie wybieraliśmy

Podróże spełnione i podróże niespełnione
są tylko pretekstem i matrycą
dla podróży co nie zna zmęczenia i chwili przybycia
i wymyśla wciąż dla siebie wędrowca
a także trasę i metę 

Podróżować to jeździć, wojażować, zmieniać miejsce pobytu. Przesłankami do wyboru celów podróży mogą być: człowiek, jego kultura i twórczość; rodzina i wspomnienia z nią związane; miejsca ważne historycznie i geograficznie; cmentarze jako miejsca pochówku ludzi bliskich, zasłużonych dla nas, kraju, historii; ludzie różnych umiejętności, pasji, talentów; codzienność człowieka prostego, itp.
Podróże sentymentalne zawierają pierwiastek uczuciowy, przybliżają nas do osób z naszego kręgu zainteresowań, pomagają odkrywać znaczenie wątków religijnych, folklorystycznych i narodowych w życiu codziennym ludzi; nastawione są na poznawanie historii i kultury różnych środowisk i kraju ojczystego; pozwalają wspólnie z bliskimi i znajomymi przeżywać radości, troski, sukcesy, porażki.

Podróże sentymentalne mogą być różnotematyczne, np.:
- w poszukiwaniu siebie i własnej tożsamości,
- w poszukiwaniu historii rodzinnej,
- w poszukiwaniu sensu życia,
- śladami wydarzeń z czasu II wojny światowej,
- wyprawa do świata książek i zabawek z dzieciństwa,
- wyprawa do świata sztuki współczesnej,
- wyprawa do krainy czasu minionego (skanseny, muzea),
- wyprawa do świata twórczości (np. malarskiej, fotograficznej) z ostatnich kilku lat czy ostatniego wieku, itp.

Rezultaty podróży sentymentalnych:
- zbieranie przeżyć i doświadczeń w bezpośrednich kontaktach międzyludzkich,
- poznawanie własnych korzeni i wzmacnianie własnej tożsamości,
- przekraczanie progu tego, co nie zostało opisane i jest niewyrażalne,
- poszukiwanie prawdy w naturalnych okolicznościach i uwarunkowaniach różnych zdarzeń,
- poznawanie kultury materialnej i niematerialnej wyodrębnionego środowiska (środowisk),
- dostrzeganie normalności, swojskości, tajemniczości miejsca/miejsc,
- konfrontacja wyobrażeń z rzeczywistością,
- swobodne łączenie się z rodziną, przyjaciółmi i znajomymi z tego samego kręgu kulturowego,
- pielęgnowanie odmienności kulturowej w obrębie swojej grupy etnicznej,
- dostrzeganie przenikania się różnych elementów kulturowych w poznawanych środowiskach (obyczaje, poglądy, idee, prądy artystyczne),
- zaspokajanie ciekawości poznawczej i dążenie do integracji duchowej z ludźmi swojego kręgu kulturowego,
- dostrzeganie podobieństw i różnic kulturowych; akceptacja inności, odmienności, różnorodności.

Podróże to piękne widoki, tajemnica nieznanego, zmęczenie, wolność, ciekawość poznawcza i cały bagaż informacji, spostrzeżeń, wrażeń i doznań z bezpośrednich kontaktów międzyludzkich prowokujących myślenie o tym, co jest wartością, co jest ważne, co najważniejsze, co ulotne, niezdefiniowane, niedostrzegalne, przemijające. Ciągle aktualne jest powiedzenie: "Podróże kształcą". Dodam: podróże kształcą wszechstronnie i porządkują nasz świat i nasze myślenie wszechstronnie.

Myśli do przeanalizowania:
"Zbieraj wspomnienia." (Chief Seattle)
"Podróżujemy nie po to, aby uciec przed życiem, ale aby życie nam nie uciekło." (Anonim)
"Cel podróży nigdy nie jest miejscem, ale nowym spojrzeniem na sprawy." (Henry Miller)
"Największym osiągnięciem jest być sobą w świecie, który nieustannie próbuje z ciebie uczynić kogoś innego." (Ralph Waldo Emerson)

"Porządkowanie świata - potrzeby"

Marcin Urban "Podróż przez życie"

Niejeden myśli, biegnąc przez życie,
że dobrze jest się znaleźć na szczycie,

lecz gdy zapyta się alpinistę
to zaraz staje się oczywiste,
że choć już bolą nieludzko nogi
szczyt to dopiero połowa drogi...

podobnie w życiu - choć szczyt jest celem,
czasu się spędza na nim niewiele... 

Potrzebą nazywamy odczucie braku czegoś, co jest niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu i psychiki ludzkiej.

Potrzeby ludzkie według klasyfikacji Abrahama H. Maslowa wyglądają następująco :
- potrzeby fizjologiczne (np. pragnienie zaspokojenia głodu, snu),
- potrzeby bezpieczeństwa (np. pragnienie życia, stałej pracy),
- potrzeby przynależności (np. do grupy, do klasy, do rodziny) i miłości (przyjaźni),
- potrzeby uznania i szacunku (np. pragnienie akceptacji, niezależności),
- potrzeby poznawcze (wiedzy, rozumienia, kształcenia),
- potrzeby estetyczne (pragnienie poczucia piękna),
- potrzeby samorealizacji (pragnienie wykorzystania własnego potencjału umysłowego).

Zagadnienie ludzkich potrzeb jest zjawiskiem bardzo obszernym. Warto się nim zainteresować,  poznać tematykę potrzeb i spojrzeć na siebie przez pryzmat zgromadzonej wiedzy.Warto wiedzieć o sobie dużo, bo świadomość siebie pozwala prowadzić świadome życie, a ono - w tym wymiarze - niesie możliwość wpływania na to, co chcemy docelowo przeżyć, uzyskać, osiągnąć.

Jak porządkujemy świat pod kątem potrzeb?
- dokonujemy analizy wewnętrznej: określamy co chcemy osiągnąć, co lubimy, na czym nam zależy, do czego mamy predyspozycje, jakie mamy możliwości osobowe i finansowe,
- dokonujemy analizy zewnętrznej: poznajemy problemy, potrzeby i zasoby środowiska lokalnego i próbujemy się w tym środowisku odnaleźć,
- dokonujemy łącznej analizy - wewnętrznej i zewnętrznej - i ustalamy, gdzie jesteśmy, jakie mamy możliwości i zasoby. Ważna jest w tym umiejętność wnikliwego obserwowania siebie i otoczenia oraz umiejętność dostosowywania własnych potrzeb do osobistych możliwości realizacyjnych oraz do potrzeb i możliwości realizacyjnych środowiska lokalnego.
Zasobami w realizacji potrzeb są: faktyczny stan posiadania materialnego (mieszkanie, dostęp do materiałów i potrzebnego sprzętu), nasz potencjał fizyczny i psychiczny, dostęp do wiedzy (oraz chęć korzystania z jej ustaleń), dostęp do środków finansowych, a także nasza innowacyjność, styl pracy, zaangażowanie, niezależność, efektywność, lokalizacja, możliwość pracy w zespole.

W takim - dość precyzyjnym i szczegółowym oglądzie - nasz świat wydaje się bardziej zrozumiały. Jest zdefiniowany poprzez nasze potrzeby. Wiemy, co jest w tym świecie w zasięgu naszych możliwości, a co jawi się jako trudniej dostępne. Hierarchizujemy więc potrzeby, ustalamy priorytety, zbieramy siły i działamy - nie zrażając się po drodze bieżącymi przeszkodami i trudnościami.


Myśli do przeanalizowania:
"Lepiej jest stworzyć coś, co inni skrytykują, niż nie stworzyć niczego i krytykować innych." (Ricky Gervais)
"But, który pasuje na jedną stopę, uwiera inną. Nie ma jednego przepisu na udane życie, który odpowiadałby każdemu." (C.G.Jung)
"Przestrzenią ducha, gdzie może on rozwinąć skrzydła, jest cisza." (Antoine de Saint-Exupery)