"Życzenia na Święta Bożego Narodzenia"

Szeptem: Jan Kasprowicz "Przy wigilijnym stole"

Przy wigilijnym stole,
Łamiąc opłatek święty,
Pomnijcie, że dzień ten radosny
W miłości jest poczęty;

Że, jako mówi Wam wszystkim
Dawne, prastare orędzie,
Z pierwszą na niebie gwiazdą
Bóg w Waszym domu zasiądzie.

Sercem Go przyjąć gorącym,
Na ścieżaj otworzyć wrota -
Oto co czynić Wam każe
Miłość - największa cnota.

Wszystkim Czytelnikom bloga życzę:
ZDROWYCH I WESOŁYCH ŚWIĄT BOŻEGO NARODZENIA
ORAZ SZCZĘŚLIWEGO NOWEGO ROKU!

"Doceniać znaczenie spotkań przy stole"

Andrzej Warzecha "Zamienię..."

Zamienię telewizor
na duży rodzinny stół
niech służy
u moich
dwunastu pokoleń

Na jego blacie
wyrzeźbimy
dwa serca
i kiedy
będzie trzeba
jedno z nich
przebijemy strzałą
nich ogląda je
naszych dwanaście pokoleń

A kiedy
przyjdzie czas
odejdziemy
od niego
trzymając się za ręce

Święta Bożego Narodzenia to święta kojarzące się ze spotkaniami przy suto zastawionym stole. Warto uważniej przyjrzeć się temu meblowi, który służy m.in. budowaniu więzi rodzinnych i towarzyskich.

Stół znajduje się w każdym domu, niezależnie od metrażu i stylu jego urządzenia. Może być prostokątny, kwadratowy, okrągły, rozkładany, duży, mały, kuchenny, pokojowy, w określonym kolorze, wykonany z określonego materiału, ... . Wyznacza miejsce spożywania posiłków, kontaktowania się domowników z sobą, przyjacielskich rozmów. Przy nim jemy, rozmawiamy, zadajemy pytania, poszukujemy odpowiedzi, spotykamy się z rodziną, znajomymi, wykonujemy czynności domowe, osobiste, zawodowe. Dobrze jest, gdy jest on funkcjonalny, podoba się rodzinie, mamy do niego łatwy dostęp.

Stół niesie z sobą bogatą symbolikę:
- symbolizuje przedmiot codziennego użytku,
- symbolizuje dom i domowe ognisko,
- symbolizuje miejsce centralne -"centrum świata"domu (przy nim omawia się sprawy rodzinne, krajowe, międzynarodowe, podejmuje decyzje),
- symbolizuje równość i ciężką pracę,
- jest znakiem łączenia tożsamości, tradycji i legendy,
- jest znakiem kultury domu (jemy, rozmawiamy, okazujemy sobie szacunek),
- jest znakiem gościnności,
- jest znakiem ucztowania.

Przy stole budujemy własną tożsamość:
- rozmawiamy o przeżyciach dnia codziennego,
- jest nam z sobą dobrze, mamy dobre samopoczucie i dobre zdrowie psychiczne,
- wymieniamy się wiedzą, doświadczeniami, poglądami na świat i życie,
- poznajemy historie i tradycje rodzinne,
- przekazujemy i poznajemy zwyczaje rodzinne, dowiadujemy się: skąd przychodzimy i kim jesteśmy,
- słuchamy uważnie siebie nawzajem i wypracowujemy własne poglądy na różne sprawy.

Stół jest miejscem snucia rodzinnych wspomnień, opowieści, dzielenia się własną twórczością:
- wspomnienia dotyczą osób, przedmiotów, zdarzeń znanych osobie wspominającej z autopsji lub z przekazu innych osób. Są ważne, bo zawierają jakąś rodzinną prawdę lub są np. zabawne.
- opowieści zawierają oprócz prawdy, wątek fikcji,
- twórczość zas pokazuje rzeczywistość w osobistym wydaniu, kreuje nową jakość.

Wigilijny stół to stół wyjątkowy, bo świąteczny:
- przygotowany na okoliczność bardzo ważnego wydarzenia religijnego -pamiątki narodzin Jezusa,
- stanowi miejsce dorocznego spotkania rodzinnego,
- stanowi przestrzeń spotkania międzypokoleniowego.
Staramy się, by na ten czas - czas Świąt Bożego Narodzenia - stół wyglądał i tradycyjnie, i pięknie, i uroczyście. Przykrywamy go białym obrusem, świadomie łączymy kolory nakryć i dekoracji, stosujemy światła tworzące właściwy nastrój, wprowadzamy akcenty zapachowe (cynamon, suszone plasterki pomarańczy, goździki, aromatyczne ciasteczka). A gdy już zasiądziemy do stołu -  dbamy o dobry przy nim klimat - nie wywołujemy konfliktów, unikamy kontrowersyjnych tematów, unikamy nietaktownych wypowiedzi.

Miejmy w pamięci - ciągle aktualne - i powszechnie znane myśli:

"Uderz w stół, a nożyce się odezwą."
" I do łoża i do stołu jeden raz się tylko woła ... ." (L. Esquivel)
"Stół biesiadny to jedyne miejsce, gdzie człowiek nigdy nie zazna nudy przez pierwszą godzinę." (Anthelme Brillat-Savarin)

"Mieć nadzieję i dzielić się nadzieją"

Kriton Athanasoulis "Nadzieja" (przekład z greckiego Nikos Chadzinikolan)

Nadzieja jest dziewczyną
zwiewną. Pokazuje swoje piersi
młode ciało i tańczy
gdy przechodzi przez góry
pragnąc znaleźć się w objęciach.
Uniknęła burz i strzał
myśliwych oraz twardego
uporu nocy, próbując
zburzyć jej mury
zjawia się zraniona w twojej rozkoszy.

Trzeba na nią czekać
na balustradzie mostu
lub nad zmarszczonymi wargami przepaści.

Nadzieja dotyczy dwóch rzeczywistości. Z jednej strony obejmuje sprawy życia codziennego, doczesnego, a z drugiej sięga poza śmierć człowieka, czyli dotyka rzeczywistości nadającej  ostateczny sens życiu.
Człowiek, który ma nadzieję spodziewa się zaistnienia sprzyjających okoliczności umożliwiających osiągnięcie jakiegoś wartościowego celu czyli dobra. By ten cel osiągnąć podejmuje konkretne działania. Nadzieja jest ważnym czynnikiem motywującym człowieka do podejmowania działań ukierunkowanych na osiągnięcie określonego celu.
Ludzie na ogół mają świadomość wagi nadziei w realizacji celów i w formułowaniu planów. Starają się ją podtrzymywać i aktywnie poszukiwać jej  źródeł.

Czym jest nadzieja?
Jest to podstawowe pragnienie i potrzeba człowieka. Jest strukturą wielowymiarową. Obejmuje przede wszystkim emocje, ale też myśli o czasie przyszłym, myśli o konieczności współistnienia z innymi ludźmi, motywy do działania i same działania. Jest pewnym stanem psychicznym, w którym dominującą rolę odgrywa poznanie. Jest przeświadczeniem, że świat jest uporządkowany i sensowny, i że jest generalnie przychylny ludziom.

Jakie są źródła nadziei?
Nadzieja wypływa z oceny własnych możliwości i szans. Opiera się na myślowych przesłankach:
- wrodzonej wierze, że przyszłość będzie lepsza od teraźniejszości,
- zdolności przewidywania przyszłości w oparciu o zgromadzoną wiedzę i osobiste doświadczenia,
- nastawieniu do świata poprzez spojrzenia "świat i ja", "ja i świat",
- poczuciu własnej siły i własnej mocy sprawczej.

Człowiek przez całe życie poszukuje źródeł nadziei i chce dzielić się swoją nadzieją z innymi ludźmi. Największym wrogiem nadziei jest lęk. Wytrąca on człowieka z równowagi, nie sprzyja rozwojowi i samorealizacji, niszczy wszelkie plany.
Człowiek nadziei niestrudzenie oczekuje spełniania się dobra w jego życiu. Nadzieja uwalnia go od poczucia bezsensu życia i fatalizmu. Broni go przed zwątpieniem i rezygnacją, rodzi siłę i odporność duchową.

 Przed Świętami Bożego Narodzenia warto przywoływać temat nadziei. Wielu ludziom jej brakuje i oczekują wsparcia. Czas świąteczny jest czasem dzielenia się nadzieją z bliskimi i potrzebującymi. Miejmy więc nadzieję, rozdajmy nadzieję i nie odbierajmy nadziei innym. Tylko życie z nadzieją ma sens! Nadzieja jest jak słońce - z nią wszystko wydaje się piękniejsze.

Puentą tematu będą cytaty:
"Tam, gdzie jest nadzieja, tam jest życie. Takie myślenie dodaje nam odwagi i sprawia, że znów stajemy się silni." (Anna Frank)
"Nadzieja uczy czekać pomaleńku." (ks. Jan Twardowski)
"Nadzieja jest matką głupich, co nie przeszkadza jej być uroczą kochanką odważnych." (Stanisław Jerzy Lec)
"Żeby coś zrobić, trzeba mieć nadzieję, że się to zrobi." (Lew Tołstoj)
"Każdy prowadzi jakąś kalkulację, którą nazywamy nadzieją." (Platon)
"Nadzieja jest snem na jawie." (Arystoteles)

"Obdarowywać upominkami, prezentami"

Cyprian Kamil Norwid "Daj mi wstążkę błękitną"

Daj mi wstążkę błękitną - oddam ci ją
Bez opóźnienia...
Albo - daj mi cień twój z giętką twą szyją;
- Nie! nie chcę cienia.

Cień - zmieni się, gdy ku mnie skiniesz ręką,
Bo - on nie kłamie.
Nic - od ciebie nie chcę, śliczna panienko,
Usuwam ramię...

Bywałem ja - od Boga nagrodzonym,
Rzeczą - mniej wielką:
Spadłym listkiem, do szyby przyklejonym,
Deszczu kropelką...

Dzień Św. Mikołaja, Święta Bożego Narodzenia, koniec roku kalendarzowego i związane z tymi okolicznościami spotkania rodzinne i towarzyskie dają wiele możliwości obdarowywania upominkami, prezentami, niespodziankami. Sensem wręczania prezentów jest chęć zrobienia komuś przyjemności i potrzeba pokazania mu, że o nim myślimy.

Prezenty mogą być kierowane do dzieci, rodziców, par, dziadków, sąsiadów, przyjaciół. Wybrać dla kogokolwiek coś interesującego z rozległej oferty handlowej nie jest łatwo. Trzeba temu zadaniu poświęcić dużo czasu oraz wykazać się pomysłowością i kreatywnością. Kluczem do satysfakcjonującego wyboru, a potem zakupu upominków powinna być znajomość potrzeb, zainteresowań, pasji oraz marzeń osób, którym chcemy wręczyć dary.

Robienie prezentów ma długą historię. Na początku, w czasach nowożytnych, królowie i magnaci obdarowywali prezentami swoich poddanych. W połowie XIX w. wręczanie prezentów zaczęło pojawiać się w domach bogatych mieszczańskich. Dopiero wiek XX  przyniósł upowszechnienie zwyczaju obdarowywania się. Na początku upominki otrzymywały tylko dzieci w dniu Św. Mikołaja. W miarę bogacenia się społeczeństwa zwyczaj rozszerzał się i obejmował coraz większą liczbę osób biorących udział w"zabawie".

Podczas przygotowywania i wręczanie prezentów trzeba mieć na względzie obowiązujące w tym temacie zasady. Są one następujące:
- nie wręczać prezentów, które obliczone są na przekupienie kogoś,
- pamiętać, że żadnej wartości nie mają podarunki, gdy oczekujemy na rewanż,
- nie dawać upominków wynikających z samolubnych pobudek; nie obdarowywać "na pokaz",
- nie dawać żadnej rzeczy z przymusu i pod przymusem,
- uszczęśliwiać innych tylko z potrzeby serca; robić to z radością; zawsze pamiętać o osobach będących w trudnej sytuacji życiowej,
- cennymi darami są prezenty niematerialne, czynione poprzez ofiarowanie komuś własnego czasu i zdolności - "upominki" te pomagają obdarowanym lepiej funkcjonować w świecie i lepiej rozumieć świat i ludzi,
- pamiętać, że prezenty zawsze należy wręczać z wdziękiem i gracją.

Zakończę przytoczeniem myśli ludzi znanych i uznanych na temat"prezenty, upominki, dary":

 "Hojność polega nie tyle na tym, aby dawać dużo, co na tym, aby dawać w odpowiedniej chwili." (Jean de La Bruyere)
"Im dajesz więcej, tym większym się stajesz. Ale potrzebny jest ktoś, aby przyjmować. Bowiem dawać to nie znaczy tracić." (Antoine de Saint-Exupery)
"Sensem życia jest znaleźć swój dar. Celem życia jest oddanie tego daru innym." (Pablo Picasso)
"Trzeba sobie wzajemnie pomagać: to naturalne prawo." (Jean de La Fontaine)