czwartek, 16 kwietnia 2020

"Porządkowanie świata - tradycja"

Aleksandra Baltissen -"Tradycja"

Tradycja lubi być kontynuowana
i zwyczajnie dalej przekazywana.
Uświęcona wiekami jest święta,
bo z poprzednich pokoleń przejęta.
W najładniejsze kolory ubierana
z ojca na syna - z matki na córkę
w odbiciach czasu uhonorowana.
Rzeczy pełne znaczenia odbija
i historii przodków sprzyja,
gdyż w oczach kolejnych generacji
są one większe z mnóstwem racji.
Płonie ogniem, co tańczy z wiatrem
i nigdy nie staje się grą lub teatrem,
ponieważ ona - tradycja jest prawdą,
która własny charakter posiada,
przed którą chylimy wspólnie głowy,
bo to ona naszym sercem włada... 

Tradycja to wiele zwyczajów i obyczajów funkcjonujących w obrębie kraju/ów, przekazywanych z pokolenia na pokolenie, akceptowanych przez większość społeczeństwa/stw i stosownych na  różne okoliczności i na co dzień. Przyczynia się do identyfikacji kulturowej obywateli danego kraju. Stanowi o tożsamości narodowej każdego z nas. Dzięki tradycji odróżniamy się od innych nacji i mamy przesłanki do dumy z powodu własnej przynależności narodowej.
Tradycja ma swoje źródła w Biblii, kulturze ludowej, kulturze rycerskiej i szlacheckiej, jest też ciągle uzupełniana o nowe, współczesne zwyczaje, obyczaje, które społeczeństwo przejmuje, akceptuje, wykorzystuje i stosuje.
Z kultury ludowej wywodzą się m.in.: ceremonie weselne, topienie marzanny, Śmigus-Dyngus, zachowania związane z obchodami nocy świętojańskiej, dożynek czy wigilii Bożego Narodzenia.
Z kultury rycerskiej pochodzą m.in.: prawo nietykalności posłów, gra fair play, szacunek dla damy serca. Tradycja szlachecka wniosła takie zachowania, jak: manifestowanie, że rodzina jest najważniejsza, duma z własnego stanu posiadania, gościnność (zastaw się a postaw się), kultura zachowania przy stole czy huczne biesiadowanie.
Na przestrzeni lat zostały wypracowane i dobrze przyjęte scenariusze obchodzenia świąt państwowych (m.in.Dzień Odzyskania Niepodległości, Dzień uchwalenia Konstytucji 3Maja, upamiętnienie wybuchu powstania warszawskiego). Zasadą jest godne czczenie wydarzeń historycznych o znaczeniu przełomowym dla istnienia i funkcjonowania państwa.

Wzory zachowań przekazywane pokoleniowo stanowią dobry szablon myślowy i organizacyjny dla różnych zdarzeń i wydarzeń.  Pozwalają osiągać pozytywne efekty społeczne i być akceptowanymi zarówno przez starych, jak i młodych przedstawicieli społeczeństwa. Są łącznikiem "między dawnymi a nowymi laty", między przeszłością i teraźniejszością. Pokazują, że w życiu indywidualnym, zbiorowym i państwowym bardzo liczy się kontynuacja.

Myśli do przeanalizowania:
"Sens życia i wiara w człowieka nie bierze się z pustki, lecz z pielęgnowania tradycji i ocalania pamięci zbiorowej, która stanowi o przyszłości i wielkości narodu." (Jerzy Waldorff)
"Ważna jest tradycja, dbanie o pewne niezmienne formy wspólnego życia. Coś stałego, do czego się wraca jak do domu. Nie do mieszkania." (Katarzyna Grochola)
"Tradycja nie jest ani bezwzględnym dostosowaniem się do tego co było, ani powolnym utrwalaniem przeszłości w teraźniejszości." (Julius Evola) 

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz