"Posiadanie własnego "ja""

Kiedy mówimy, że mamy swoje "ja", to rozumiemy, że mamy zdolność dokonywania refleksji nad sobą. "Ja" to zjawisko poznawcze, które pozwala człowiekowi świadomie myśleć o samym sobie. Gdybyśmy nie mieli własnego "ja" nie moglibyśmy dokonywać oceny teraźniejszości i planować przyszłości. Planowanie zdarzeń, martwienie się o siebie, dokonywanie życiowych wyborów, przeżywanie radości i szczęścia wymaga myślenia o sobie. "Ja" jest nieodłącznie związane z prezentacją siebie w przestrzeni publicznej. Na strukturę "ja"składa się zestaw przekonań na swój temat. Tak, jak mamy poglądy w sprawie świata zewnętrznego czy innych ludzi, tak też powinniśmy je mieć względem siebie. Są to przekonania  dotyczące naszego ciała (wygląd, zdrowie, kondycja, itp.), naszych cech psychicznych (inteligencja, zdolności, wytrwałość, itp.),  naszych relacji społecznych (rodzina, przyjaciele, sąsiedzi, współpracownicy, wrogowie, itp.), naszych ról społecznych ( nauczyciel, student, sprzedawca, itp.), naszych poglądów na życiowe sprawy ( religia, filozofia, itp.),  naszych doświadczeń czy naszego mienia (otwarcie na innych lub egoistyczne zawłaszczanie wszystkiego). Widzimy więc, że nasze "ja" jest bardzo złożone. Chcąc odpowiedzieć na pytanie kim jesteśmy czy jacy jesteśmy, powinniśmy objąć świadomością całą strukturę własnego "ja". Ponieważ obejmujemy tylko niewielką  jej cząstkę, to nie zawsze prezentujemy się tak jakbyśmy tego chcieli.