Praca zawodowa wypełnia połowę życia każdego z nas. Jej posiadanie daje nam środki do życia, pozwala realizować codzienne potrzeby, umożliwia odkrywanie życiowych szans. Wprowadza też do naszego życia porządek: określa rytm dni i lat, wyznacza system spójnych czynności, zmusza do podnoszenia wiedzy i umiejętności, pozwala mieć poczucie użyteczności w społeczeństwie i poczucie sensu istnienia, umożliwia przeżywanie zadowolenia z wyuczonego i wykonywanego zawodu. Jako podstawowa forma aktywności człowieka, jest szczególnym rodzajem działania. Przyczynia się do zmiany rzeczywistości, która nas otacza, prowokuje nasze myślenie o tejże rzeczywistości, umożliwia wyrażanie siebie każdego dnia. Ogólnie ujmując, praca - dobro bezcenne - umożliwia każdemu z nas rozwój osobisty i ciągle rozwija otaczający nas świat. Powoduje zmiany w każdej sferze życia: zarówno w tej materialnej, jak i w tej duchowej.
A do tego prawo daje nam znaczące gwarancje. Każdy człowiek sprawny fizycznie i psychicznie ma prawo do pracy i prawo do uzyskania przygotowania do wykonywania zawodu. Ma też prawo do pozyskiwania minimum środków gwarantujących jemu, i jego najbliższym, stan ludzkiej egzystencji.
Wszystko brzmi pięknie. Chciałoby się, żeby wszyscy (zdolni do pracy) mogli realizować się w pracy codziennie, i żeby gratyfikacje z tytułu pracy pozwalały realizować nasze potrzeby i marzenia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz