Postanowienia podejmowane bez głębszego zastanowienia, przemyślenia i opracowania przebiegu ich realizacji, są tylko chwilowym uniesieniem, może zrywem, przyjętym tu i teraz wskutek wszechobecnych życzeń i emocji noworocznych, a może zachowaniem "pod publiczkę" (wszyscy, i ja też). Nie przekładają się na realizację. Zwykle po dwóch tygodniach, a może trochę później, twierdzimy, że to była pomyłka, i w efekcie odpuszczamy.
Czy takie postanowienia mają sens? Na pewno tak, bo choć przez chwilę i na króciutki czas ogarniamy naszą rzeczywistość i czynimy refleksje, co chcielibyśmy mieć, osiągnąć, uzyskać, wypracować. Wiadomo jednakże z założenia, że są to postanowienia płonne i spełzną na niczym. Cenimy je sobie tylko dlatego, że tak jak wiele innych osób, zaistnieliśmy w chwilowym zrywie i mieliśmy (chwilowy) pomysł na siebie.
Chcąc podejmować skuteczne postanowienia, musimy mieć pełną świadomość, że wyznaczone cele mają swoją cenę, i że bez własnego wysiłku i determinacji nie osiągniemy niczego. Na początku konieczna jest jasność, że to co będziemy robić ma dla nas znaczenie. Musimy więc odpowiedzieć na pytania kluczowe: czy zaplanowany cel jest dla nas ważny, da nam lepsze samopoczucie i poczucie szczęścia, czy warto w niego inwestować siły, czas i mobilność? Jeżeli chcemy własnego rozwoju i uznaliśmy, że postanowienie ma dla nas znaczenie - decydujemy się na jego wdrażanie, i wtedy, z pełną świadomością, poświęcamy mu czas, silną wolę, motywację, czyli budujemy bądź rozwijamy własną tożsamość.
Cel i plan musi być zawsze realny, a jego wdrażanie, w stosunkowo krótkich okresach, monitorowane. Jeżeli są kłopoty realizacyjne, trzeba na bieżąco program aktualizować, ale nigdy porzucać.
Wykluczyć też należy z myślenia słowo "porażka". Jego używanie dopuszcza możliwość wycofania się z postanowienia, a tego absolutnie nie chcemy. Zastępujmy je więc takimi słowami, bądź zwrotami, które dodadzą nam sił w walce o sukces: np."bardzo chcę", "pragnę", "muszę", "dam radę", "pokonam trudności", "nie odpuszczę".
Z czasem wypracujemy nawyk działania w pożądanym kierunku, a on jest skrzyżowaniem wiedzy, umiejętności, pragnienia i wytrwałości w działaniu.
Sukces, a więc rozwój to efekt zmagania się z rzeczywistością. Stanowi on docelowy sens skutecznych postanowień noworocznych i długofalowej, planowej pracy nad sobą i z sobą w trakcie realizacji przyjętych założeń.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz