Bajki to utwory literackie o krótkiej i łatwej fabule, kończące się pouczeniem (morałem). Są bliskie ludziom w każdym wieku. Ich bohaterami bywają ludzie, zwierzęta, przedmioty, zjawiska realne i fikcyjne Towarzyszą ludzkości od najdawniejszych czasów. Pełnią funkcję kształcącą, wychowawczą i terapeutyczną. Pokazują świat w najróżniejszych jego odsłonach (sytuacje prawdziwe i wymyślone, bohaterowie o cechach dobrych i złych, problemy znane i nieznane, trudności i różne sposoby ich przezwyciężania). Ukształtowały dorosłych, kształtują dzieci. Pozostają w pamięci przez całe życie. Mówi się często, że im więcej bajek poznaliśmy w dzieciństwie, tym większa jest nasza wrażliwość i bogatsza osobowość.
Dlaczego bajki są bliskie sercu ludzi dorosłych? Wydaje się, że ciągle bliska jest nam świadomość istnienia cudownego ogrodu Edenu, w którym panował ład, dostatek, łagodność stworzeń, szczęście płynące z beztroski i nieustannego podziwiania piękna przyrody. I chociaż wiemy, że raju już, najprawdopodobniej, nigdy nie będzie, to ciągle przejawiamy tęsknotę za rajskimi ogrodami, wyspami szczęśliwymi, doskonałym światem.
Autorzy utworów fantastycznych, znający ludzkie tęsknoty, wychodzą im naprzeciw: "podróżują i odkrywają nieznane lądy, zamieszkałe przez idealne społeczeństwa". "Tworzą" opowieści o wyspach szczęśliwych i państwach szczęśliwych, w których rządy sprawują mądrzy przywódcy, panuje sprawiedliwość, społeczeństwa są zjednoczone wokół wspólnych celów, ludzie doświadczają własnego szczęścia we wspólnocie z "tubylcami" i za ich sprawą. W "krainach dobrobytu" mieszkańcy nie muszą pracować, ani też nie muszą mieć pieniędzy. Wszystkie sprawy zawsze układają się po ich myśli. Najważniejsi są oni - ludzie, i ich dobro oraz ich świat duchowy.
Opowieści o krainach szczęśliwości stanowią odskocznię od "twardej" rzeczywistości. Dają możliwość chwilowego przeniesienia się w świat "nie z tej ziemi", świat marzeń, w którym rekompensujemy niedostatki świata realnego, odzyskujemy wiarę w siebie, dowartościowujemy się, wracamy do równowagi psychicznej, nabywamy sił do "walki" o bliskie i dalsze cele.
Sięgamy po bajki, bo chcemy, choć przez chwilę, przebywać w "krainie wszelkiego dobrobytu " i cieszyć się wszechobecnym i wszechogarniającym szczęściem. Za sprawą bajek spełniają się nasze marzenia, a one - marzenia - dodają sił, pozwalają widzieć świat i siebie w nim, atrakcyjniej, piękniej, barwniej, doskonalej. Umożliwiają łagodniejsze wychodzenie z życiowych tarapatów, wzbudzają nadzieję, wiarę w siebie, współziomków i ludzkość.
Dzięki marzeniom i bajkom możemy poczuć się bezpieczniej, uwierzyć, że istnieje miłość i jesteśmy osobami kochanymi, powrócić do beztroskiego dzieciństwa, być uczestnikami przygód oraz realizować własne, odlotowe, pomysły.
Nie wolno nam jednak dłużej pozostawać w świecie fikcyjnym, w którym wszystko jest możliwe. Świat rzeczywisty, realny, ma swoje wymagania. Rządzą nim prawa i prawidłowości, które trzeba znać, poznawać, liczyć się z nimi i stosować je w codziennym życiu. No i, jak wiemy, w realu nie wszystko się realizuje, nie wszystko jest możliwe do zrealizowania i nie wszystko dzieje się po naszej myśli. Rzeczywistość wymaga od nas mobilności, mądrości, roztropności, rozsądku, pracy, uporu w dążeniu do stawianych celów i wiary w swoją skuteczność. Dobrze jest też, gdy sprzyja nam szczęście. Nie jest ono jednak wszechobecne i wszechogarniające.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz