"Pielęgnować w sobie młodość"

Barbara Terlikowska "zachwycić się życiem"

podziwiać trzeba świat
ludne miasta
kolorowe wioski
mieć w sercach miłość
nie tylko miłostki
zachwycić się życiem
zanim czas porozrywa
na strzępy pamięć
zanim nastanie chłód
i co piękne
przykryje zamieć

Wiosna powoduje skojarzenia z młodością człowieka. Pragnieniem jest, by wiosna i młodość trwały wiecznie. Ich wspólnym mianownikiem jest: uroda, witalność, optymizm, nadzieja, energia, siła, życie (jako wartość sama w sobie i jako życie przede wszystkim).
Wiadomo, że czas biegnie, zmienia przyrodę i nas, ale - z tego powodu - nie możemy i nie chcemy popadać w melancholię, pesymizm, zniechęcenie.
Wyjdźmy więc ze słusznego założenia, że liczba lat życia nie jest, i nie może być, jedyną wytyczną naszej aktywności; nie może nas ograniczać i wyznaczać granic naszego funkcjonowania. Sens istnienia, kondycja fizyczna i umysłowa zakodowane są w naszej głowie i zależą od tego, jak potrafimy własną głową zarządzać.

Wyznaczniki młodości, mimo wieku kalendarzowego, to:
- troska o stan ducha - a więc radość z każdego dnia życia, energetyczne witanie poranków, snucie planów i ich realizacja każdego dnia, radość z sukcesów i osiągnięć, ekscytacja tym, co nas otacza;
- harmonijne łączenie troski o stan ciała, umysłu i ducha;
- poszukiwanie coraz to nowych dróg dochodzenia do wyznaczonych celów; gromadzenie pomysłów, wiedzy, samodzielnych doświadczeń życiowych;
- unikanie rutyny i starych, złych nawyków;
- podejmowanie samodzielnych decyzji i wyborów - z wszystkimi ich konsekwencjami;
- czerpanie przyjemności z pracy, z nieustannego rozwoju, z życia rodzinnego, realizacji własnych projektów, obcowania z przyrodą i sztuką;
- traktowanie problemów życiowych jako okazji do rozwoju, doświadczeń, odkrywania w sobie siły i pomysłowości - krótko mówiąc: branie trudności za okoliczności do przekształcania rzeczy niekorzystnych w pożądane, nowe, lepsze, oczekiwane;
- wypracowywanie wewnętrznej mocy i nieugiętości ducha;
- czerpanie siły od osób, które są dla nas dobrym przykładem młodości, mimo kalendarzowego wieku (wewnętrzna moc, siła, wola walki o siebie, szlachetne cele, otwartość na innych, zachowania godne naśladowania);
- odkrywanie własnego wewnętrznego potencjału i bogactwa - dokładanie starań do rozwoju danych nam przez naturę możliwości życiowych,
- posiadanie własnych ideałów;
- rozwijanie w sobie zdolności do codziennego zachwytu i zdumienia nad "biegiem gwiazd czy życiem mrówki";
- stała nadzieja na lepszy świat;
- niegasnące zaufanie do samego siebie.

Wiecznej młodości sprzyjają też: sen, uśmiech, ruch, motywacja do działania, zdrowe odżywianie, medytacja, bycie sobą, akceptacja siebie, branie z życia, ile się da.

Czy jesteśmy młodzi, mimo wieku kalendarzowego, w kontekście powyższego tekstu ? Co powinniśmy zmienić w swojej codzienności, by ta wartość była naszym udziałem? Które atuty młodości są nam najbliższe?

Odnieśmy się do myśli przytoczonych poniżej. Na ile są, w naszej ocenie, prawdziwe, słuszne, ponadczasowe?
"Każdy młody człowiek widzi w sobie początek świata." (Elias Canetti)
"Pozostaje się młodym tylko wówczas, jeżeli było się młodym kiedykolwiek." (Cesare Pavese)
"Siła i piękno są darem młodości." (Demokryt)
"W życiu niewiasty rozróżnić można siedem okresów: niemowlę, dziewczynka, dziewczyna, młoda kobieta, młoda kobieta, młoda kobieta, młoda kobieta." (George Bernard Shaw)
"Do rządu, nierządu i pogody ma zaufanie tylko młody." Jan Izydor Sztaudynger)