"Być optymistą"

Suzzi "Optymizm-Przyjaciel"

Optymizm przez ramię przerzucić
Rozpalić ognisko w deszczu
I przestać się ciągle smucić
Wychodząc naprzeciw szczęściu

Każdy przecież chce kochać
I miłość nosić w swym sercu
Lecz ona często zbyt płocha
Gaśnie jak świeczki zdmuchnięcie

Gdy świat nas rzuca niemocą
A dusza w samotności płacze
Przychodzi nam wtedy z pomocą
Optymizm nasz mega przyjaciel

Optymizm to wiara w pozytywną naturę świata i pozytywne rozwiązania podejmowanych spraw. Optymistami są na ogół ludzie, którzy mieli szczęście wyrosnąć w sprzyjającej atmosferze domu rodzinnego.

Skąd się bierze optymizm?
- z miłości rodziców - tzn. że w dzieciństwie doświadczyliśmy bezwarunkowej miłości rodzicielskiej, czyli - byliśmy akceptowani takimi, jakimi jesteśmy; byliśmy informowani przez rodziców o ich akceptacji dla nas w każdej sprawie; rodzice nie udawali przed nami kogoś innego niż w rzeczywistości byli, nie udawali też ludzi wszechwiedzących; dawali nam-dzieciom rozumną wolność, autentyczność, budowali więź z nami w każdych warunkach życiowych,

- z poczucia bezpieczeństwa - rodzice usuwali wszelkie zagrożenia, eliminowali z życia wszelką niepewność i lęk; czuwali nad naszym zdrowiem i codziennymi potrzebami,

- z realizacji potrzeby odkrywania świata - rodzice nauczyli nas czerpać radość ze zdobywania wiedzy i poznawania otoczenia za pomocą wszystkich zmysłów; zachęcali do gromadzenia doświadczeń i do odkrywania nieznanego,

- z szacunku dla siebie i innych - rodzice wpoili nam przekonanie, że życie jest najważniejsze; że trzeba sobie stawiać cele i konsekwentnie je realizować; że należy o siebie dbać, szanować swoje zdanie i swoje wartości; że szacunek dla siebie to również szacunek dla innych ludzi,

- z umiejętności zachwytu i dziwienia się - rodzice nauczyli nas, że wszystko zależy od naszego sposobu widzenia świata; że na każdym etapie życia co innego nas fascynuje i intryguje; że otwarty umysł pozwala zobaczyć wiele i cieszyć się z każdej uchwyconej chwili; że trzeba mieć twórcze pomysły i realizować je z sercem i pasją - wtedy świat nie będzie miał dla nas żadnych ograniczeń,

- z inteligencji emocjonalnej - posiedliśmy dar i zdolność rozpoznawania stanów emocjonalnych własnych i innych osób; potrafimy sobie radzić z własnymi emocjami oraz ze stanami emocjonalnymi innych ludzi,

- z wiary w dobro, piękno, miłość - wierzymy że istnieje kanon moralny i etyczny, i że przez całe życie idziemy w kierunku osiągania tych zaszczytnych ideałów.

Uważam, że z domu rodzinnego wynosimy wszystko, co ukierunkowuje nasze dalsze życie - optymistyczne widzenie świata też. Wiele rzeczy można wypracować we własnym zakresie, ale podstawowy szablon pozostaje zawsze podstawowym i niezmiennym.

Do przeanalizowania:
"Jeśli będziesz szedł przez świat w poszukiwaniu doskonałości, znajdziesz doskonałość. Jeśli będziesz poszukiwał problemów, znajdziesz problemy." (John Seymour)
"Optymizm jest wyrafinowaną postacią wiary, pesymizm wyrafinowaną postacią rozpaczy." (Erich Fromm)
"Pamiętaj, że wszystko można zacząć od nowa. Jutro jest zawsze świeże i wolne od błędów." (Lucy Maud Montgomery)