"Porządkowanie świata - chodzenie własnymi drogami"

 Prawdziwy sukces osiągamy wtedy,

gdy potrafimy przejść przez życie własną drogą

i nie pozwolimy, by szaleństwo świata uzurpowało sobie prawo

do władzy nad naszym życiem.

(Christopher Marley)

Każdy człowiek ma potrzebę bycia szczęśliwym. Największe poczucie szczęścia odczuwamy wtedy, gdy wynika ono z naszej samodzielnej, skutecznej aktywności, prowadzonej na bazie opracowywanych przez siebie scenariuszy, będących rezultatem osobistych marzeń, pragnień, dążeń. Kto doświadczył emocji szczęścia  z powodu własnego wizjonerstwa, własnej kreatywności i własnej skuteczności, wie, że takie podejście do życia ma sens, bo aktywizuje, cieszy, uszczęśliwia, daje poczucie sprawstwa i niezależności, wzmacnia wiarę w siebie, rozwija, daje wymierne rezultaty.

Chodzenie własnymi drogami to rodzaj filozofii życiowej. Wynika z ciekawości świata, potrzeby doświadczania życia, potrzeby kreowania rzeczywistości według własnych pomysłów, potrzeby sprawdzania własnych możliwości w trakcie realizacji kolejnych scenariuszy, potrzeby delektowania się efektami końcowymi swojej aktywności. Wymaga posiadania wizji własnej osoby. Do takiego zachowania i postępowania trzeba tylko:

- mieć marzenia, pragnienia i życiowe cele,

- znać swoje zdolności, talenty, swoją wrażliwość i posiadane kompetencje,

- mieć pasje i silną motywację do skutecznego działania w kierunku realizacji marzeń, dążeń, celów,

- słuchać siebie, swojego rozumu i serca,

- wierzyć w siebie,
- być zdolnym i zdeterminowanym do podejmowania dużego wysiłku na rzecz własnego rozwoju i  realizacji postawionych sobie zadań,

- być konsekwentnym i cierpliwym w dążeniu do wyznaczonych celów.

Kto zwykle chodzi swoimi drogami?

- ludzie niezależni w oglądzie i kreowaniu świata,

- ludzie nie ulegający presji innych osób,

- ludzie mający pomysł na siebie i własne życie, i konsekwentnie go realizujący,

- ludzie zdolni do podjęcia ogromnej pracy nad sobą,

- indywidualiści, wierzący w siebie, swoje umiejętności i możliwości,

- ludzie wybitnie uzdolnieni, fachowcy z różnych branż i dziedzin życia,

- ludzie bezinteresowni i z dumną przyjaźnią,

ale też:

- ludzie aroganccy, egoiści, egocentrycy,

- ludzie tajemniczy i niedostępni,

- samotnicy, dziwacy, odmieńcy,

- ludzie z różnych powodów odtrąceni przez społeczeństwo,

- wszelkiej maści przestępcy. 

Interesują mnie oczywiście "ludzie idący pod prąd", ale w pozytywnym tego stwierdzenia znaczeniu, tzn. mający marzenia, wyobraźnię, siłę charakteru, pomysły i determinację do pracy nad postawionymi sobie szlachetnymi zadaniami. Samodzielna rozmowa i praca z samym sobą to wielka sztuka i umiejętność. Do pracy z sobą uzdolnione są zwykle osoby mocne charakterologicznie, świadome swoich możliwości, cierpliwe i silnie zmotywowane.

 Myśli do przeanalizowania:

"Ludzie, którzy tracą czas czekając, aż zaistnieją najbardziej sprzyjające warunki, nigdy nic nie zdziałają. Najlepszy czas na działanie jest teraz!" (Mark Fisher)

"Cały świat usuwa się z drogi człowiekowi, który wie dokąd zmierza." (Steve Jops)

"Najważniejszą opinią jest ta, którą mamy na własny temat, a najważniejsze, co mówimy to to, co mówimy do siebie." (Zig Ziglar)

"Nie szukaj drogi życiowej - buduj ją sam." (Ryszard Wasilewski)