"Biesiadnie o kalinie i jarzębinie"

Biesiada to wystawne przyjęcie, uczta, bankiet. Mówimy o biesiadzie weselnej, muzycznej, poetyckiej, biesiadach z okazji świąt religijnych, biesiadowaniu, czyli braniu udziału w biesiadzie, obyczajach biesiadnych. Biesiady pełnią funkcje towarzyskie, kulturalne i wzmacniają więzi między ludźmi. Poprzednie posty o kalinie i jarzębinie mają także wymowę biesiadną. Często przy okazji wesel, uczt, bankietów zespołowo śpiewamy piosenki: "Jarzębina czerwona" (piosenka rosyjska przetłumaczona na język polski, wykonana przez Sławę Przybylską, melodię skomponował Evgeny Rodygin) czy "Rosła kalina" (do słów Teofila Lenartowicza, z muzyką Ignacego Marcelego Komorowskiego). Warto znać te utwory i móc włączyć się do zespołowego śpiewu - daje to sporo radości.

"Kalina koralowa uszczęśliwia urodą"

Właśnie teraz, w sierpniu urzeka mnie swoją niepowtarzalną urodą kalina koralowa. To pospolity w Polsce krzew, który lubi stanowiska zasobne w wodę. Niesamowita czerwień korali zebranych w "pęczki" przyciąga wzrok i zachęca do delektowania się pięknem. Posiada ona też inne walory: jest rośliną leczniczą (choroby kobiece), ma jadalne owoce (niezbyt smakowo cenione), zdobi przez cały rok (efektowne kwiatostany, długo utrzymujące się korale, pięknie przebarwiające się jesienią liście).
Do tego ceniona w tradycji ludowej. Motyw kaliny wykorzystywany,był i jest, w tekstach wierszy, piosenek, a sama kalina, stanowiła i często stanowi, wykwintny element dekoracyjny pomieszczeń przygotowywanych np. na świętowanie dożynek czy wesela. Gdy tylko jest osiągalna, zawsze wchodzi w skład bukietów szykowanych na obchody świąt kościelnych. I do tego jeszcze jej niezwykła symbolika: oznacza przecież młodość i niewinność czyli stałe, odwieczne wartości, stanowiące przedmiot marzeń ludzi pragnących osiągać szczęście. Zachęcam więc do odszukania tego krzewu w swojej okolicy i przeżycia wzniosłych uczuć: zachwytu, podziwu dla piękna, szczęścia.