Oto nastał stosowny czas, by przypomnieć sobie utwór Jana Kochanowskiego przedstawiający, w pięknej formie, wyidealizowany obraz polskiej wsi, z czasów autorowi współczesnych: ustabilizowane, spokojne i samowystarczalne życie ziemiańskie, bezpośredni kontakt z naturą, ogólna harmonia i radość, dostatek pożywienia, piękne krajobrazy, rzetelność i uczciwość ludzi, życie zgodne z porami roku i prawami natury, kultywowanie tradycji (w wigilię świętego Jana wszyscy mieszkańcy gromadzą się wokół ogniska, śpiewają pieśni i tańczą).
Prawdziwe życie na wsi nie było, i nie jest, tak bajkowe. Wymaga siły fizycznej, hartu ducha i determinacji, ma charakter całodobowy, i zawsze jest uzależnione od kaprysów pogody.
Ludzie urodzeni na wsi i kochający wieś, mimo wielu problemów w zmaganiach z trudną rzeczywistością, znajdują momenty radości i szczęścia. Zapewne ma to ścisły związek z realizacją założonych celów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz