"Kształcenie do twórczości plastycznej"

Kształcenie młodego człowieka nie może polegać tylko na rozwijaniu zdolności intelektualnych. Ufne i twórcze dziecko gorąco pragnie wyrażania swych myśli, wykazuje wrażliwość na ludzi i przedmioty z bliskiego i dalszego otoczenia, jest chętne, odpowiedzialne i twórcze. Plastyka daje mu możliwość wyrażania myśli i poczucie, że jest osobą akceptowaną, posiadającą własną wizję świata,  poszukującą nowych rozwiązań i własnych środków wyrazu. Oglądanie rysunków dziecięcych z należytą uwagą jest zawsze przyjemne. Odznaczają się one świeżością spojrzenia na świat charakterystyczną dla dzieciństwa. Bezpośredniość, otwartość, intuicyjne poczucie kompozycji, pomysłowość i szczerość to cechy dziecięcej twórczości, które zadziwiają, a niekiedy nawet peszą dorosłych. Czynność rysowania czy malowania jest również procesem uczenia się i zdobywania doświadczeń plastycznych (np. jak malować, jaki jest związek między formą a barwą, jak użyć światłocienia). Organizacja elementów obrazu czy konstrukcji wyzwala określone emocje, spostrzeżenia, osobiste reakcje na otoczenie. Każde dzieło sztuki (dziecięcej też) jest odzwierciedleniem uczuć, zdolności intelektualnych, wrażliwości percepcyjnej, rozwoju fizycznego, zapału twórczego, rozwoju społecznego i świadomości tego, co piękne. Mimo, że dzieci różnią się znacznie między sobą, istnieją ogólne cechy rozwoju typowe dla określonego wieku, a to sprawia, że dziecięce wytwory plastyczne zmieniają się wraz z ich wiekiem w sposób dający się przewidzieć. Jest oczywiste, że nie  można zrozumieć wytworu plastycznego bez znajomości kultury, w której powstał, zamierzeń artysty oraz warunków społecznych i środowiskowych, które towarzyszyły procesowi tworzenia. To samo dotyczy twórczości dziecięcej. Plastyka jest sposobem wyrażania uczuć do społeczeństwa i dostarczania sobie radosnych emocji z procesu tworzenia. Nie wolno się w niej realizować, gdy ma się świadomość, że należy spełniać czyjeś wymagania. Warunkiem tworzenia jest też dostępność do materiałów o różnych cechach, zainteresowanie procesem tworzenia, zachęta i współdziałanie, dobra atmosfera pracy. Kształcenie do twórczości plastycznej to kwestia rozumienia potrzeb twórcy i budowania klimatu sprzyjającego takiej aktywności. Korzyści płynące z każdej aktywności twórczej to samorealizacja i cały przekrój emocji jej towarzyszących, w tym poczucie szczęścia.