"Podróż do poczucia własnej wartości"

Leopold Staff "Ja - wyśniony"

Wyolbrzymiałem w bezmiar! Moc pierś mi przenika!
Stopy wsparłem o ziemię, co wobec mnie małą,
Drobną się zdaje kulą. Ogromne me ciało
Równowagę wciąż chwyta gibkim ruchem żbika.

Stoję wielki, olbrzymi, nagi, cyklopowy,
Jak posąg na cokole... W krąg mnie światy gonią...
Zagarniam złote gwiazdy, jak motyle, dłonią...
Jak wino, szał się we mnie pieni dionizowy!

Sprawia mi radość przeciw wytyczonym drogom
Ciskać światy, na przekór starczym, dawnym bogom!

Zuchwały śmiech mój szumi jak potok spieniony!
Stopy me toną w kwiatach ziemi. Na skroń bladą
Gwiazdy całunki tajni zwierzonych mi kładą...
Jestem wielki - bo pijanym weselem szalony!

Wiersz jest przykładem istnienia "snów o własnej potędze". Urzeka w nim wiara autora w siebie i swoje możliwości oraz jego wysokie poczucie własnej wartości i - marzenia "sięgające gwiazd". Autor jawi się jako osoba posiadająca wysokie poczucie własnej wartości, a cecha ta umożliwia samorealizację. Podróż do poczucia własnej wartości odbywamy wszyscy codziennie.
Poczucie własnej wartości związane jest bowiem z przekonaniem, że mamy własny wkład w życie, czyli robimy coś dla siebie i środowiska, w którym żyjemy. Nasza produktywność wyraża się więc w:
- pracy stawiającej coraz to nowe wyzwania;
- hobby utrzymującym naszą energię na wysokim poziomie;
- stałym odkrywaniu "świata" i poszukiwaniu zajęć ożywiających i dodających energii;
- służbie wyższym celom niż tylko troska o siebie;
- twórczej postawie wobec wszystkiego co nas otacza.
Cel "podróży" to polubić siebie, uwierzyć w swoje możliwości i zobaczyć siebie jako osobę zasługującą na wszystko najlepsze, co można mieć.