Święta Wielkanocne tuż, tuż. Może warto zastanowić się nad sensem Świąt i świętowania i pomyśleć co zrobić, jak się zachować, żeby nadać świętowaniu także "ludzki wymiar". Bardzo wymowny jest, w moim odczuciu, wiersz Marii Konopnickiej "Dzielenie się święconym jajkiem":
Zadzwoniły już dzwony,
dzień nastał wesoły.
Pod święconym pieczywem
uginają się stoły.
Leży jajko święcone
malowane farbami -
Kto też dzisiaj tym jajkiem
będzie dzielił się z nami?
A więc ojciec i matka -
oni pierwsi najpewniej,
potem bracia i siostry,
i sąsiedzi i krewni.
Potem... nie wiem kto dalej,
a odgadnąć to sztuka,
może jakiś gość z drogi
do drzwi chaty zapuka?
Może dziadziuś zgrzybiały,
co się modli w kościele?
To się także tym jajkiem
z biednym dziadkiem podzielę.
Czytelnikom bloga życzę, aby Święta Wielkanocne rozbudziły w ich sercach kwitnącą wiosnę, a wraz z nią nadzieję i radość. Dostrzegajmy i budujmy każdego dnia - w nas i wokół nas - dobro i piękno!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz