Od urodzenia żyjemy w jakimś środowisku i świecie, w rozumieniu: tym bliskim, i tym dalekim. Poznajemy świat za pomocą zmysłów: wzroku, słuchu, węchu, smaku, dotyku. Uczymy się języka (języków), by móc poznawany świat opisywać, o nim opowiadać, komunikować się z innymi ludźmi za pomocą słów (mówionych i pisanych). Dostrzegamy też, że istnieje dwa światy. Jeden - to ten, który istnieje niezależnie od tego, czy my istniejemy czy nie, i drugi - to "nasz świat", czyli istniejący tylko wtedy, gdy my żyjemy, istniejemy. "Nasz świat" powstał w momencie naszego urodzenia się, a zakończy się z chwilą naszej śmierci. "Nasz świat" istnieje tylko dlatego, że my istniejemy i mamy z nim wielozmysłowy kontakt w ciągu całego naszego życia. "Nasz świat" jest wytworem naszej świadomości, naszych doznań i uczuć. "Nasz świat" budujemy każdego dnia w oparciu o nasze zmysły, różnorodne działania i doświadczenia, naszą wrażliwość, nasze kontakty międzyludzkie, różnorodne okoliczności i zbiegi okoliczności, posiadaną (różnorodną) inteligencję. "Nasz świat"jest światem przedmiotów, obiektów, wydarzeń, ludzi znanych i nieznanych, otaczającej nas materii. "Nasz świat" stanowią obrazy, dźwięki, zapachy, temperatura, kolory, faktury, zdarzenia i prawa fizyki. Nie wszystko jesteśmy w stanie dostrzec, ogarnąć i zrozumieć. Wielką frajdą jest codzienne obcowanie z "naszym światem", poznawanie go, podejmowanie prób jego rozumienia, przeżywanie momentów zaciekawienia, zadziwienia, wzruszenia, różnorodnych rozterek, chwil szczęścia.
W czasie trwania naszego życia dokonujemy nieustannych porównań "naszego świata" z tym światem wielkim, istniejącym poza nami, istniejącym obok nas lub z dala od nas, istniejącym od wieków, ciągle rozwijającym się i posiadającym ogromny potencjał rozwojowy. W drodze porównań określamy siebie, własną
tożsamość i niezależność.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz