Małgorzata Wiśniewska-Koszela "Tolerancja"
Nie wiem, co to tolerancja,
zawsze tylko moja racja,
a ten, kto ma inne zdanie,
zaraz za swoje dostanie.
Trzeba wyśmiać go, ukarać,
niech się zmieni szybko, zaraz!
Niech będzie taki jak ja,
i poglądy moje ma,
i ubiera się podobnie,
głową potakuje zgodnie.
Oj, nie jesteś zbyt marudny?
Świat się stanie...szary, nudny.
Niechże każdy sobie myśli,
mówi, żyje po swojemu,
pod warunkiem, że nie robi
tym krzywdy drugiemu.
Słowo "tolerancja" pochodzi od łacińskiego "tolerare"i oznacza: cierpieć, znosić. Terminem tym opisuje się pożądany kształt zachowań wobec ludzi o innym wyglądzie, sposobie bycia, kulturze, itp. Jest to pojęcie z dziedziny moralności. Być tolerancyjnym to dać, różniącym się od nas ludziom, prawo do życia w wolności przy całej ich inności.
Postawa tolerancji wynika ze świadomości i przekonania, że świat zamieszkują ludzie różniący się między sobą - i wyglądem, i kulturą, i sposobem bycia, i wyznawaną religią - i że z tej różnorodności wynika piękno, różnobarwność i rozwój cywilizacji.
Ważnym spostrzeżeniem regulującym relacje międzyludzkie jest myśl: "mieszkańcy Ziemi muszą nawzajem sobie pomagać, siebie szanować i siebie wspierać, bo tylko taka formuła gwarantuje spokój społeczny i zgodne współistnienie kultur". Tak rozumieją ową zgodę tylko osoby, które szanują, poważają i akceptują siebie i swoich bliskich, i które - rozumiejąc siebie i bliskich - umieją szybko i bez zakłamania, zrozumieć drugiego człowieka - inaczej wyglądającego, inaczej wierzącego, inaczej myślącego, inaczej zachowującego się i reprezentującego inną kulturę.
Wspomnieć należy jeszcze ważną rzecz: ludzkie naturalne zachowania są dyktowane dwoma współwystępującymi dążeniami. Z jednej strony dążeniem do równości między ludźmi, z drugiej - rywalizacją o palmę pierwszeństwa. Te dążenia towarzyszą każdemu człowiekowi przez całe życie - głosimy równość i - równocześnie - szukamy okazji i możliwości pokonania rywala. W tej sytuacji należy się ciągle uczyć przyzwoitych zachowań w okolicznościach wszechobecnej naturalnej kontry.
Ogólnie rzecz biorąc, zobowiązani jesteśmy tolerować: inne wyznania, wiarę, ubiór, zainteresowania, styl bycia, orientację seksualną oraz być świadomymi tego i szanować fakt, że każdy człowiek ma prawo do własnych poglądów i prawo do przekonywania innych do tego, że to on ma rację.
Czy są granice tolerancji? Oczywiście tak! Tolerancja kończy się tam, gdzie dzieje się komuś krzywda. Nie ma - i nie będzie nigdy - przyzwolenia społecznego na zachowania niosące strach, niepokój, zagrożenie, niebezpieczeństwa związane z życiem i zdrowiem ludzi. Nie ma tolerancji wobec zła, przemocy, prześladowań, wykorzystywania, gwałtów, podżegania, wojen, terroryzmu.
Do przemyślenia:
"Tolerancja staje się kryminalnym przestępstwem, gdy jest używana w stosunku do zła." (Tomasz Mann)
"Obojętność jest najłagodniejsza formą nietolerancji." (Karl Jaspers)
"Wszyscy ludzie śmieją się w tym samym języku." (przysłowie afrykańskie)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz