"Porządkowanie świata - podsumowania"

 Jan Brzechwa "Podsumowanie"

Miałem stosy, miałem pełne worki

Rymów męskich, żeńskich i nijakich;

Rozsypały mi się jak paciorki,

Rozleciały się jak leśne ptaki.

Miałem rytmy posłuszne mej dłoni,

Miałem lotne, wesołe pomysły -

Pogubiłem je i nic już po nich,

Jak deszczowe kropelki się rozprysły.

Miałem lata młode i beztroskie,

Prawdę mówiąc - wszystkie były młode;

Dziś, jak lalki powleczone woskiem,

Imitują dawną swą urodę.

Miałem w życiu dziewcząt niezbyt dużo,

Ależ cóż to były za dziewczęta!

Już się takie nigdy nie powtórzą,

Już ich nie ma. A ja je pamiętam.

Nie spostrzegłem, jak się postarzałem,

Nie te siły już i rzutkość nie ta.

Wkrótce życie weźmie rozbrat z ciałem,

Ale w głowie wciąż raj Mahometa. 

 

 Podsumowania zamykają jakiś czas życia i pracy człowieka. Mogą dotyczyć różnych okresów funkcjonowania, różnych dziedzin życia i różnych kategorii aktywności. Chcemy jako ludzie kontrolować czas, osiągać założone cele, rozwijać się, odnosić sukcesy.

Kończący się rok kalendarzowy 2021 rodzi pytanie: jaki był dla nas? Odpowiedzmy sobie na poniższe pytania i dokonajmy choćby powierzchownej jego oceny:

- co było w mijającym roku moim największym sukcesem?

- czego nowego doświadczyłem?

- czego się nauczyłem?

- jakie nowe umiejętności nabyłem?

- jakie marzenia spełniłem?

- gdzie byłem?

- kogo nowego poznałem?

- jakie przeczytałem książki?

- z czego jestem dumny?

- komu i za co jestem wdzięczny?

- czego dowiedziałem się o sobie?

- jak rozwijają się moje zainteresowania i pasje?

- o czym marzę i co chciałbym zrealizować/osiągnąć w nadchodzącym roku? 

Pytania ułatwią zbudowanie obrazu własnej aktywności, pomyślności, determinacji, rozwoju. Wiedza o sobie i dotychczasowych osiągnięciach będzie sprzyjać rozwijaniu dalszych marzeń, przygotowywaniu planów, tworzeniu programów działania i odnotowywaniu - w przyszłości - rozwoju, postępu, życiowego zadowolenia. Niech Nowy Rok 2022 przyniesie zdrowie, pomyślność, radość, sukcesy! Tego pragniemy Wszyscy i niech tak się stanie!

Myśli do przeanalizowania:

"Szczęście nie przychodzi z zewnątrz. Zależy od tego, co jest w nas samych." (Dale Cornegie)

"Szczęściem jest być dla kogoś żywym kolorem, który po latach nie wyblaknie." (Kurt Cobain)

"Przyjaźń poznaję po tym, że nic nie może jej zawieźć, a prawdziwą miłość po tym, że nic nie może jej zniszczyć." (Antoine de Saint-Exupery)

"Każda praca jest do wykonania, jeśli podzielić ją na małe odcinki." (Abraham Lincoln)

"Ten, kto żyje widzi dużo. Ten, kto podróżuje, widzi więcej." (przysłowie arabskie)

"Jeśli nie potrafisz wykorzystać minuty, to zmarnujesz i godzinę, i cały dzień, i całe życie." (Aleksander Sołżenicyn)

"Porządkowanie świata - radość"

 Andrzej Poniedzielski "Śpiewam"

Śpiewam - jestem, słyszę serca bicie.

Śpiewam serca, śpiewam duszy tajemnicę.

Tak jak czuję, najserdeczniej śpiewam życie.

Niechaj każdy dzień - niepustym dźwiękiem

Brzmi radośnie, niechby smutno - ale pięknie.

Chcę , bo los zaśpiewał ze mną tę piosenkę,

Czystym tonem, każdy dźwięk - dzień życia.

I niech płynie moja słodka tajemnica,

Jak dobrze śpiewem duszę ukołysać... .

 

 Radość jest stanem emocjonalnym, który wyraża w świadomości uczucie całkowitego spełnienia. Jest synonimem szczęścia, zadowoleniu i satysfakcji z przeżywanych doznań, wykonywanych czynności czy przywoływanych w pamięci wspomnień. Towarzyszy ludziom wszystkich profesji i wszystkich życiowych pasji.

Kiedy odczuwamy radość?

- gdy entuzjastycznie patrzymy na świat i utrzymujemy dobre relacje z innymi ludźmi,

- gdy doceniamy fakt istnienia i potencjał prawdziwego "Ja",

- gdy ryzykując odnosimy sukcesy (kto niczego nie ryzykuje, niczego nie osiąga),

- gdy uda nam się zlikwidować ból, który od dłuższego czasu nas dręczył,

- gdy potrafimy cieszyć się i świętować okazje i sukcesy,

- gdy nasz świat jest poukładany według ogólnie przyjętego porządku moralnego,

- gdy mamy zadowalające relacje rodzinne i kiedy każdy z członków rodziny odnosi sukcesy,

- gdy doświadczamy czegoś nowego, interesującego, odkrywczego, zaskakującego,

- gdy mamy swój udział w tym, co dzieje się wokół nas,

- gdy swoją dobrą energią przyciągamy do siebie dobrą energię innych ludzi,

- gdy regularnie oddajemy się aktywności fizycznej, która znacząco przyczynia się do wyzwalania hormonów szczęścia.

Radość  jest emocją stanowiącą sumę wrodzonych zdolności do przeżywania radości, naszego zaangażowania życiowego, naszej aktywności i  różnych zdarzeń, które inicjujemy sami oraz tych, które przynosi życie. Pod wpływem radości poszerza się nasza otwartość poznawcza, nasza ciekawość, nasze pole uwagi i sieć skojarzeń. Ludzie zdolni i skłonni do przeżywania radości mniej chorują, szybciej wracają do zdrowia, dobrze sobie radzą w sytuacjach trudnych i potrafią zgodnie współpracować z innymi osobami.

Radość wynika z zaspokojenia osobistych wartości i potrzeb. Jest uczuciem, którym niekoniecznie chcemy się dzielić, ale rozum mówi, że należy to czynić po to, by pokazywać innym, że istnieje szczęście, że warto podejmować trud pracy nad sobą i realizować wyznaczone sobie cele i zadania życiowe.

 Myśli do przemyślenia:

"Gdy wyschnie ocean oczekiwań, siądziesz przy źródle radości." (Eckhart Tolle)

"Radośnie jest czynić dobro. Radość powiększa się, kiedy wiesz, że nikt nie zna twoich dobrych uczynków." (Lew Tołstoj)

"Radość jest wszędzie: w zieleni trawy okrywającej ziemię, w błękitnej pogodzie niebios, w niezwyciężonej bujności wiosny, w poważnej wstrzemięźliwości szarej zimy, w ciepłym ciele ożywiającym nasz kształt cielesny, w doskonałym kształcie postaci ludzkiej, szlachetnej i wyprostowanej w życiu, a także w używaniu wszystkich naszych sił. Ten zdobył ostateczną prawdę, kto wie, iż cały świat to dzieło radości." (Rabindranath Tagore)

"Kochaj to, co robisz i rób to, co kochasz. Pasja jest kluczem otwierającym drzwi radości i dostatku." (David Cuschieri)

 

"Porządkowanie świata - wspominanie"

Anna Janko "Na brzegu"

Lato wczesnej młodości. Nuda niewinności.

Czytanie książki nad wodą.

Słodkie chaosy obłoków.

Już nie nicość

a jeszcze nie los.

Morze wydycha szeptem całe zdania

i cofa wszystko.

 

Niechaj przypłyną statki z ludźmi.

Niech się zbuduje miasto mojego życia.

Niech wleje się światło do wnętrza widoku

i sięgnie istoty rzeczy

 

z pominięciem rzeczy.

Wspomnienia to sprawa pamięci, która daje nam możliwość cofnięcia się w czasie, wybiegania myślą w przyszłość i wpływania na swoje obecne samopoczucie. Dzięki pamięci czujemy łączność z osobą, którą byliśmy na różnych etapach życia i  możemy nawiązywać relacje z innymi ludźmi.

Nad wspomnieniami nie mamy kontroli. Czasem przychodzą nam na myśl zdarzenia miłe, a innym razem odwrotnie - niemiłe, smutne czy powodujące wyrzuty sumienia. Oczywiście lubimy te wspomnienia dobre, radosne, z pozytywnym rozwiązaniem i do nich najczęściej wracamy.

Co wspominamy najczęściej?

- dzieciństwo, jako czas beztroski, radości, zabawy;

- naukę na różnych etapach zdobywania wiedzy, 

- relacje koleżeńskie i przyjacielskie,

- wydarzenia historyczne, w których uczestniczyliśmy lub o których wiele słyszeliśmy,

- spotkania rodzinne i towarzyszące im okoliczności,

- przygody, które nam się przytrafiły i wiele nas nauczyły,

- osoby dla nas znaczące - bo stanowiły wzór do naśladowania, bo wpłynęły na nasze losy, bo uświadomiły nam, co jest w życiu ważne,

- narodziny rodzeństwa, dzieci własnych; własny ślub,

- zdobywanie umiejętności : sportowych, kulinarnych, fotograficznych, zawodowych ... itp.

Dlaczego warto myślami powracać do czasu minionego?

- bo wspomnienia są odskocznią od codzienności,

- bo uświadamiają nam naszą drogę życiową z jej wzlotami, upadkami, momentami radości, zakłopotania, smutku,

- bo w nich pielęgnujemy pamięć o bliskich, znajomych, drogich nam osobach,

- bo przez nie poznajemy i budujemy naszą tożsamość,

- bo pokazują ścieżkę naszego rozwoju i zachowań w różnych sytuacjach,

- bo ukazują nasze relacje z innymi ludźmi,

- bo przypominają, że doświadczenia bywają lekcjami zachowań, nauką i przestrogą,

- bo pokazują, co w życiu jest ważne, a co najważniejsze,

- bo dobrze jest żyć w świetle zdarzeń, spostrzeżeń, doświadczeń, które były naszym udziałem i łączą czas przeszły z czasem teraźniejszym i przyszłym. 

Warto więc znaleźć czasem chwileczkę czasu na przywołanie w pamięci zdarzeń/zdarzenia o znaczeniu dla nas kluczowym, które wpłynęło na nasz los oraz przyczyniło się do naszego szczęścia.

Myśli do przeanalizowania:

" O szczęście warto walczyć. Nie wolno się godzić na bylejakość, bo kiedy życie przemija, starość można wypełnić dobrymi wspomnieniami." (Katarzyna Zyskowska)

"Czas zmarnowany nie istnieje we wspomnieniach." (Stefan Kisielewski)

"Sentymentalizm jest zawsze pierwszą oznaką oporu wobec postępu." (Peter Hoeg)

"Pamiętaj, w naszym życiu usiłujemy robić tylko dwie rzeczy: zniweczyć upływ czasu i przywrócić  zmarłych do życia." (Mark Herplin)

"Czasem warto się skupić na dobrych wspomnieniach. Przypominają człowiekowi, że szczęście jednak istnieje." (Yvonne Voon) 

"Porządkowanie świata - oczekiwanie"

 Ks. Jan Twardowski "Czekanie"

Popatrz na psa uwiązanego przed sklepem

o swym panu myśli

i rwie się do niego

na dwóch łapach czeka

pan dla niego podwórzem, łąką, lasem, domem

oczami za nim biegnie

i tęskni ogonem

 

pocałuj go w łapę

bo uczy jak na Boga czekać

 

Czekanie to "zajęcie" każdego człowieka, które towarzyszy mu przez całe życie. Każdego dnia na coś lub na kogoś czekamy. Na co najczęściej?

- na lepsze czasy,

- na sprzyjające okoliczności,

- na szczęśliwy los,

- na dostatnie życie,

- na spełnienie marzeń,

- na założenie szczęśliwej rodziny,

- na dobre słowo i miły gest,

- na inspiracje twórcze,

- na wygraną w loterii,

- na niespodziewane ... 

Czekamy na coś, co wydaje się dla nas dobre, pożądane, o czym marzymy, czego bardzo chcemy. Powinniśmy jednakże mieć świadomość, że niektóre z rzeczy pożądanych, oglądane przez pryzmat czasu, będą mieć dla nas znaczenie kluczowe, a inne staną się tylko nic nieznaczącymi błahostkami. W swoich oczekiwaniach trzeba też brać pod uwagę prawdy: nie ma szybkich osiągnięć i szybkich rozwiązań problemów; każdy człowiek ma określone możliwości i nie powinno się zabiegać o rzeczy, które znacząco przerastają nasze siły, wydolność, potrzeby, aspiracje. 

Czekanie może być bierne lub aktywne. Oczywiście, czekajmy na dobry los aktywnie - szukajmy ciekawej, dobrze płatnej pracy; organizujmy życie domowe według najlepszych wyobrażeń; podejmujmy działania w kierunku podnoszenia własnych kwalifikacji zawodowych... . Czekaniu też zawsze towarzyszą emocje: nadzieja na pomyślne rozstrzygnięcie sprawy i podniecenie - ach, co to będzie?; negatywne wyniki - a więc zawód, smutek, czasem nawet łzy. Im wyższa ranga tematu oczekiwań, tym większe i burzliwsze emocje.

Czekanie ma też taki przymiot, że nadaje większej doniosłości chwili, która ma nastąpić. Im dłużej na coś czekamy, tym bardziej to doceniamy i bardziej nas takie osiągnięcia cieszą - przeżywamy uczucie szczęścia, które nie znosi samotności - manifestujemy więc radość wszędzie tam, gdzie uważamy to za stosowne.

W czekaniu najgorsza jest niepewność. Nigdy nie znamy swojej przyszłości i nigdy nie wiemy czego należy się od życia spodziewać - czy dane nam rzeczy i zdarzenia będą tylko dobre, czy niekoniecznie takie będą. Poza tym czekaniu towarzyszą zawsze: wiara w pomyślność; nadzieja, że czym prędzej będzie tak, jak chcemy żeby było;  dłużący się czas, bogata wyobraźnia czekającego; niepokój, a czasem nawet duże zmęczenie.

Dobra rada: roztropnie czekajmy, czuwajmy, zbytnio się nie "podkręcajmy", miejmy na uwadze różne rozwiązania i różne scenariusze zachowania się na okoliczność tychże rozwiązań. Nie doprowadzajmy się do stanu wielkiego rozgoryczenia, poczucia krzywdy i beznadziei. Każde rozwiązanie uczy nas czegoś i ubogaca nas o określone myśli i doświadczenia oraz mobilizuje do poszukiwanie możliwości "innego poukładania życiowych klocków".

Myśli do przeanalizowania:

"Czas oczekiwania nie jest czasem straconym; jest stanem istnienia, który niesie w sobie swoje własne bogactwo." (Anne-Dauphine Jukond)

"(...) życie nie musi być tylko jednym wielkim oczekiwaniem, lecz również czymś, czym można się rozkoszować." (Orhan Pamuk)

"Kto niczego nie oczekuje, ten nigdy nie będzie zawiedziony - i od tego należy wychodzić. Wtedy wszystko, co dostajemy, jest już małą nadwyżką." (Erich Maria Remarque) 

"Czekanie to nie tylko cierpliwość, ale przede wszystkim ogromna wiara, że warto." (Kamila Kampa)

"Porządkowanie świata - sens życia na ziemi"

 ks. Jan Twardowski "wiersz z banałem w środku"

nie bój się chodzenia po morzu

nieudanego życia

wszystkiego najlepszego

dokładnej sumy niedokładnych danych

miłości nie dla ciebie

czekania na nikogo

 

przytul w ten czas nieludzki

swe ucho do poduszki

bo to co nas spotyka

przychodzi spoza nas

 

Człowiek wyprowadza swój sens życia na ziemi z dwóch parametrów: 

- techniki, która kreuje świat i stara się ułatwiać ludziom życie na ziemi

oraz

- religii, która wprowadza ludzi w świat wartości i kształtuje ich duchowość.

Technika jest podstawową umiejętnością człowieka, która umożliwia mu tworzenie potrzebnych narzędzi i urządzeń. Zakłada ona ludzką interwencję w przyrodzie, ale może też służyć ograniczaniu tej interwencji do niezbędnych rozmiarów. W swej istocie jest odsłaniającą prawdę działalnością twórczą; jest w tym podobna do sztuki, jest sztuką tworzenia narzędzi. Polega także w swej większości na rozwiązywaniu problemów praktycznych. Wykorzystuje w tym celu rezultaty nauk ścisłych i innych, jeśli takie są dostępne.

Niebezpieczeństwo ludzkiej fascynacji produktami i możliwościami techniki sprowadza się do tego, że człowiek wywyższa siebie i wydaje mu się, że jest panem świata.

Wiara w boga natomiast dodaje człowiekowi w życiu sił. Sprawia, że odnajduje on sens istnienia. Religia określa zasady, według których powinniśmy żyć, aby osiągnąć życie wieczne. Wiara sprawia, że cenimy sobie takie wartości, jak: miłość, przyjaźń, dobro, szacunek dla drugiego człowieka... .
Obecność człowieka na ziemi to nie tylko jego ciało, ale także intelekt oraz duchowość.
Duchowość ludzka kształtuje się właśnie przez wiarę. Gdy wierzymy, że istnieje bóg, który opiekuje się nami i w myśl jego zasad dążymy do doskonałości, życie ma sens. Żyjemy według określonych przez religię zasad oraz wyznajemy określone wartości, aby po śmierci otrzymać zasłużoną nagrodę.

Widzenie świata i siebie w świecie przez pryzmat techniki i religii (równocześnie) sprawia, że dostrzegamy sens życia na ziemi w ogóle i sens podejmowanych przez siebie codziennie działań na rzecz zmiany siebie i otoczenia. W tak rozumianym i uporządkowanym świecie czujemy się dobrze, chcemy żyć i chce nam się tworzyć postęp.

 Myśli do przeanalizowania: 

"Astronomia zrodziła się z przesądów; elokwencja z ambicji, fałszu i pochlebstwa; geometria z chciwości; fizyka z próżnej ciekawości; nawet filozofia moralna z ludzkiej pychy. Tak więc sztuki i nauki zawdzięczają swoje powstanie naszym wadom." (Jean Jacques Rousseau)

"Piękno naukowej przygody polega na tym, że nigdy nie zabraknie dalszych znaków zapytania."
(ks. prof. Michał Heller) 

"Komputer to logiczne ogniwo w rozwoju człowieka: inteligencja bez moralności." (John Osborne)

"Aby osiągnąć wielkie rzeczy, musimy nie tylko działać, ale także marzyć; nie tylko projektować, ale także wierzyć." (Anatole France)

"Dla ludu religia jest prawdą, dla mędrców fałszem, a dla władców jest po prostu użyteczna." (Seneka Młodszy)

"Gdybyśmy mieli wiarę, widzielibyśmy dobrego Boga we wszystkim." (Bernadetta z Lourdes)

"Porządkowanie świata - panowanie nad czasem swojego życia"

Artur Lungkvist "Czas"

Czy ciągle jest jeszcze czas,

czas dla człowieka i świata?

Wszędzie wypatrujemy znaków,

ale nie wiemy co oznaczają.

Czy mamy czas myśleć i działać?

Musimy przecież wędrować, dążyć naprzód

iść dalej w nieznane i groźne.

(O świcie widzimy, jak mewa wzlatuje

i znowu opada, jak zgubiona chustka.

Raz po raz wzbija się i szybuje w dół,

jak gdyby uwiązana na sznurku.)

Czy na wszystko jest już za późno?

A może nigdy nie jest na ziemi

za późno dla nas.

 

 Panować nad czasem swojego życia to:

- posiąść umiejętność czytania siebie, swoich potrzeb i możliwości,

- radzić sobie z natłokiem informacji,

- opracowywać sensowne i skuteczne plany działania,

- trafnie przewidywać zdarzenia,

- ustalać priorytety działania,

- podejmować szybkie i mądre decyzje,

- koncentrować uwagę na rzeczach najważniejszych,

- tworzyć własne rutyny dla współdziałania z czasem,

- rezerwować czas na zainteresowania i pasje,

- dbać o dobry sen, bo zwiększa wydajność, kreatywność i niweluje stres,

- praktykować aktywność fizyczną, bo wpływa korzystnie na pracę mózgu i dobry nastrój,

- realizacji zadań nie odkładać na później lub na czas bliżej nieokreślony, bo często tracimy wówczas motywację do ich wykonania w ogóle.

  

Myśli do przeanalizowania:

"Tylko miłość jest wieczna i przekracza granice czasu." (Prosper Monier)

"Dwóch najpotężniejszych wojowników to cierpliwość i czas." (Lew Tołstoj)

"Jeśli nie teraz, to kiedy? (Anonim)

"Zarządzanie czasem to zarządzanie życiem." (Anonim)  

"Porządkowanie świata - życie to podróż"

 Nancy Burke ***

Cienką

srebrzystą

nitką życia

pędzę

 

że sama

tkam ją

tylko się

 zdawało 

 

Przede mną

tłusty

pająk

Życie jest wędrówką od narodzin po kres istnienia. W czasie tej wędrówki gromadzimy wiedzę o sobie i o świecie, spostrzeżenia, wrażenia, doświadczenia, dobra materialne i niematerialne. Seneka powie: "Całe życie człowieka jest tylko podróżą do śmierci" - i tak jest, ale dzięki życiu kolejnych osób i kolejnych pokoleń świat odnotowuje wzrost poziomu wiedzy o rzeczywistości ziemskiej, postęp, rozwój we wszystkich dziedzinach życia, poprawę komfortu życia ludzi, itp.

Czym jest nasza podróż przez życie?

- gromadzeniem wiedzy o sobie i poszukiwaniem własnej tożsamości,

- przechodzeniem własnej drogi życiowej i zbieraniem doświadczeń,

- odkrywaniem tajemnic świata, praw natury rządzących światem oraz rozwiązywaniem różnych problemów, które na naszej drodze się pojawiają,

- stawianiem czoła przeciwnościom losu,

- dokonywaniem wyborów w obrębie rozpracowywanych tematów,

- ćwiczeniem wytrwałości w działaniu, odporności na wszelkie przeciwności,

- poszukiwaniem sensu istnienia,

- definiowaniem i realizacją kolejnych celów życiowych,

- zdobywaniem potrzebnych w życiu umiejętności,

- poszukiwaniem prawdy,

- poszukiwaniem inspiracji twórczych,

- błądzeniem,

- poszukiwaniem przygód,

- dostrzeganiem świata w odsłonach piękna i marności,

- chwytaniem chwil, zdziwieniem i zachwytem, docenianiem tego, co udało się przeżyć,

- wdzięcznością za to, co jest nieodłączne w życiu (rytm nocy i dnia, zmiana pór roku, kwitnienie i obumieranie roślin, naprzemienność przeżywanych emocji - radość, smutek, cierpienie, samotność, miłość...).

Podróż przez życie to chwile, momenty, zdarzenia, cele, miejsca, osiągnięcia i sukcesy, etapy, marsze w towarzystwie i w samotności.
Najcenniejszymi przystankami w wędrówce przez życie są: rodzina, dom, poczucie bezpieczeństwa, spokój, miłość do ludzi i przyrody, przeżycia, wspomnienia, ciekawość świata, twórczość. 

Obraz życia w podróży malujmy w kolorowych barwach, a ciemne plamy zamieniajmy na lekcje nauki, pokorę, wdzięczność, refleksję. Rzeczy, na które mamy wpływ projektujmy mądrze i wizjonersko.

  Myśli do przeanalizowania:

"Życie jest podróżą, która prowadzi do domu." (Herman Melville)

"Życie jest podróżą, której należy doświadczyć, a nie problemem do rozwiązania." (Kubuś Puchatek) 

"Cel podróży to nie miejsce, do którego zmierzasz, a nowa perspektywa z jaką patrzysz na świat." (Henry Miller)

"Przygoda warta jest każdego trudu." (Arystoteles)