Bywa, że w natłoku obowiązków czujemy się zmęczeni, znużeni, czasem zdenerwowani. Marzymy wtedy o ciszy. Czym ona jest? Według Słownika języka polskiego z 1992 roku ma trzy znaczenia: pierwsze: brak wewnętrznych dźwięków, odgłosów, hałasów, cichość, milczenie; drugie: wezwanie do uciszenia, milczenia; trzecie: stan atmosfery bez wiatru. Alegorycznie mówimy o ciszy również wtedy, gdy nasze życie biegnie spokojnie i bez większych wstrząsów.
W rozmowach potocznych używamy wyrażeń typu: cisza na morzu, cisza przed burzą, martwa cisza, głucha cisza, twórcza cisza, uroczysta cisza, cisza nocna, cisza wyborcza, cisza modlitewna, cisza medytacyjna, złowroga cisza, grobowa cisza, cisza jak makiem zasiał, cisza małego miasteczka,(...). Wszystkie wymienione "rodzaje ciszy" mają właściwą sobie wymowę. Każda jest przeciwieństwem hałasu, ale nie każda ma właściwości kojące.
Pobyt w ciszy i samotności sprawia, że umysł ludzki oczyszcza się z wszystkiego co w nim (i wokół niego) "krzyczy i szumi". W momentach spokoju, często w samotności i ciszy - mamy możliwość spotkać się z sobą - ze swoimi pragnieniami, tęsknotami, potrzebami; postawienia sobie wielu ważnych, kierunkowych pytań - do czego dążymy? czy obrana droga jest właściwa? czy sprawy biegną zgodnie z naszymi oczekiwaniami? może jest potrzeba wprowadzenia korekt? jeżeli tak, to jakich? Analizujemy więc ważne dla nas kwestie, szukamy odpowiedzi na pytania, prowadzimy rozmowę z sobą, podejmujemy decyzje o zmianach. Takie spotkania z sobą są niezwykle cenne, bo pozwalają spojrzeć na siebie krytycznie, zobaczyć siebie w prawdzie (może nie zawsze korzystnej), być siebie świadomym, kontrolować swoje życie.
Doświadczania ciszy powinniśmy także praktykować każdego dnia w czasie pracy. Chwile "ciszy w pracy" winniśmy wykorzystywać na "słuchanie ciszy" i rozpoznawanie odgłosów dochodzących z otoczenia. Ćwiczenia takie pozwalają mieć kontrolę nad sobą i własnymi emocjami, umożliwiają powrót do równowagi, dają odpoczynek od nadmiaru dźwięków, poprawiają koncentrację uwagi.
Na koniec przytoczę kilka, moim zdaniem cennych, myśli:
"
Przestrzenią ducha, gdzie może on rozwinąć skrzydła, jest cisza. (Antoine de Saint-Exupery)
"Wielkie sprawy powstają w ciszy i skupieniu. Musimy uczyć się sztuki milczenia i skupienia". (Stefan Wyszyński)
"Umysł żywi się ciszą nocy" (Pliniusz Młodszy)
"Cisza jest głosów zbieraniem". (Cyprian Kamil Norwid)
"Największe cuda powstają w największej ciszy". (Wilhelm Raabe)
Każdy z nas ma własne doświadczenia z ciszą. Słuszną wydaje się teza: wszystko zaczyna się od ciszy, a w muzyce cisza jest punktem wyjścia do świata dźwięków.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz