poniedziałek, 18 marca 2013

"Kompetencja"

Szukajcie prawdy jasnego płomienia!
Szukajcie nowych, nie odkrytych dróg...
Za każdym krokiem w tajniki stworzenia
Coraz się dusza ludzka rozprzestrzenia,
I większym staje się Bóg! (...)
 Adam Asnyk "Do młodych"

Inteligencja, kompetencja i wiedza to wartości cenione w każdym społeczeństwie i w każdej kulturze. Ponieważ chcemy być osobami wysoko cenionymi w bliższym i dalszym otoczeniu, więc robimy wszystko, by sprawiać wrażenie ludzi kompetentnych, znających się na rzeczy, doświadczonych. Jest to promocja siebie w ramach prezentacji siebie. Jak to robimy? Np. deklarujemy, że posiadamy pewne zdolności i - np. demonstrujemy, że z wielką łatwością wykonujemy dane zadanie, czyli popisujemy się umiejętnościami i czekamy, aż zbierze się publiczność , która to doceni. Często też, dla potwierdzenia kompetencji, podejmujemy się wykonania trudnego zadania. Wszystko to robimy najczęściej dla sukcesu, rozumianego jako satysfakcja, dobre wrażenie, uznanie, praca, pieniądze, pożądany wizerunek. Z założenia, powodzenie przy wypełnianiu większości zadań jest odbierane jako funkcja zdolności i włożonego wysiłku. Co ciekawe - ludzie wybitni wcale nie potrzebują dodatkowo prezentować swoich umiejętności. Taka prezentacja może im tylko zaszkodzić, bo bywa odbierana, jako brak wystarczających kompetencji - a przecież nie o to chodzi.
Trzeba też wiedzieć, że manifestowanie swoich umiejętności najczęściej powoduje brak sympatii otoczenia. Ludzie z natury nie lubią samochwał, osób dominujących i znacznie mądrzejszych od siebie. Przeświadczenie o własnych wysokich kompetencjach zniechęca nas, na ogół, do przyjmowania pomocy od innych. Nie korzystamy więc z czyjejś pomocy, bo może to sprawić wrażenie braku kompetencji czy pokazać naszą bezradność albo zależność. Korzystamy więc tylko z takiej pomocy, która gwarantuje nam "zachowanie twarzy". Niechętnie również prosimy o pomoc. Jeżeli już z niej korzystamy to wolimy taką pomoc, która dopuszcza rewanż. Odwdzięczenie się bowiem, daje nam poczucie, że nie jesteśmy wcale tacy bezradni.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz